Zifrin Hükmü Papatya

Tanıtım

Korel usulca eğildi ve Işıl'ın gözyaşlarını sildi.Yüzünü ellerinin arasına aldı ve "sen..."dedi.
"Sen masmavi bir gökyüzü ve bembeyaz bulutların,sımsıcak güneşin aydınlattığı,yemyeşil çimlerin tam ortasında bembeyaz,ufacık,çelimsiz bir papatyasın.Ben mi? Ben gecenin en karanlık derinliklerinde ıssız bir ormanın kapkara yarasasıyım.Aydınlıkta göremiyorum.Ağaçdan ağaca,duvardan duvara çarpıyorum.Benim evim gece.Senin evin gündüz.
Anladın mı?Şimdi bir yarasayı ve bir papatyayı yan yana koy.Aydınlıkta göremeyen yarasa o çelimsiz papatyayı köklerinden koparmaz mı? Parçalamaz mı onu?Biz olmak bize yakışmaz Işıl.Benim karanlığımdan git artık,kurtul zifrimden,uzaklaş,ardına bakmadan uzaklaş.Güzel,aydınlık bir sabaha uyan ve beni gecenin karanlığında,ait olduğum yerde yalnız bırak..."

Okurken içinizde güzel şeyler hissedin.Severseniz çok sevinirim.Siz bunu okurken ben yazıyor ya da düşünüyor olacağım.Teşekkürler...