Casanova (Γνωστό Ως: Ένα Βλέμμα// WATTYS 2016 WINNER)

•02•

(τραγούδι: Bad Guy - Billie Eilish)

ΆΡΗΣ

Puta que pariu (=moτhεrfυckεr in portoguese)... Δε μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ένα μάθημα όπως η Ιστορία Κοινωνικών Επιστημών θα μπορούσε να προκαλέσει τόσο μεγάλο χαμό. Απλώς ξεπερνούσε τα όρια της απλής ανθρώπινης σκέψης μου.

Και της βλακείας.

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε όταν η καθηγήτρια μας ανακοίνωσε ότι ήθελε να κάνουμε ομάδες των δύο για εργασίες. Από μόνο του, το να ζητάς από παιδιά της τρίτης λυκείου να σου κάνουν παρουσίαση Power Point είναι σχεδόν εξωφρενικό. Η γυναίκα μέσα στα πρώτα λεπτά μας είχε πει ότι ήταν χωρισμένη με δύο παιδιά μεγαλύτερα από μας.

Θεωρητικά ως μάνα έχει περάσει το βάσανο των πανελλαδικών. Ως μάνα δύο παιδιών το έχει περάσει δύο φορές. Θεωρητικά όμως. Μας είπε λοιπόν να χωριστούμε σε ομάδες, να διαλέξουμε έναν οποιονδήποτε φιλόσοφο και να φτιάξουμε μία εικοσάλεπτη παρουσίαση πάνω σ' αυτό. Ούτε καν δεκάλεπτη.

Και όταν όλοι γυρίσαμε τα κεφάλια μας για να βρούμε το άλλο μισό της ομάδας μας, τσίριξε. Ένιωθα το γυαλί των παράθυρων να σπάει σιγά σιγά. Αν ήμουν παράθυρο ίσως να ένιωθα πιο τυχερό γιατί νομίζω ότι έχασα το πενήντα τοις εκατό της ακοής μου μετά απ' αυτή την εμπειρία. Θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει σοπράνο, δε την κρατάει κανένας στο σχολείο.

Μετά λοιπόν την τσιρίδα, μας ανακοίνωσε ότι θα κάναμε ομάδες με τους διπλανούς μας, προφανώς. Ηλίου φαεινότερο.

Η διπλανή μου για σήμερα είναι η Εύα η οποία δεν πήρε αυτή την εξέλιξη πολύ καλά. Δε νομίζω ότι φταίω απαραιτήτως εγώ, απλώς πιστεύω ότι θέλει να είναι με τους φίλους της. Άλλωστε, σύμφωνα μ' όσα έχω ακούσει απ' τον Γιάννη για 'κείνη, είναι ένας αρκετά κλειστός άνθρωπος.

Αν δεν πρέπει να σου μιλήσει, δε θα το κάνει. Μία φορά ήταν στο λεωφορείο με τον Γιάννη, που είναι ετεροθαλής αδελφός του Μάνου, ενός απ' τους καλύτερους φίλους της, αλλά, εκείνη απλώς τον χαιρέτησε από μακριά κρατώντας τ' ακουστικά της στ' αυτιά.

Η διπλανή μου σήκωσε το χέρι της όσο απότομα γύρισε τον λαιμό της την ώρα της βιολογίας. Μπορώ να πω ότι δε το περίμενα. Αντανακλαστικά, το κεφάλι μου πήγε πίσω. Αν κρατούσε τσουγκράνα, στάνταρ θα φοβόμουν για την όρασή μου. Με βλέπω μετά απ' αυτό το μάθημα κουφό, τυφλό και κουτσό.

«Πώς σε είπαμε;» τη ρώτησε κι εκείνη είπε γρήγορα τ' ονοματεπώνυμό της. Αν είχε ΑΦΜ θα της το έλεγε στάνταρ, σκέφτηκα και γέλασα μόνος μου. Σοβάρεψα κατευθείαν. Αν θέλω κάποια στιγμή να δω ματς της Λίβερπουλ από κοντά ή ακόμα καλύτερα να παίξω στη Λίβερπουλ, πρέπει να το παίξω διπλωματικά.