Aynı yerde yaşamamıza rağmen daha önce hiç görmemiştim onu. İnsanın nasıl olur da mesajlaşırken dahi olsa kalp ritmleri değişir? Anlam veremiyordum.
Konuştuk... Konuştuk... uzun süre muhabbetimiz oldu.
Sonra iş sevgili olma kısmına gelince, o can alıcı soruyu sordu; "Benimle iyisiyle kötüsüyle hep birlikte olur musun? Benim sevgilim olur musun? "
Biraz kalp ritimlerimin hızlanmasıyla, biraz da kendime nasıl yaparız sorusunu sorarak vakit geçirdim. Ve cevabım; " Senin herşeyin olurum. " oldu. Artık sevgiliydik. İki farklı kişi yerine bir bütün olmuştuk. Hemen hemen hergün telefonla görüşmeye çalışıyorduk. E o İzmir'de ben Muğla'da çaba sarf etmek gerekiyordu. Aslında herşey aniden gelişti. Bunun için hoşnutsuz da değildim...
Saatler birbirini kovalıyordu, gün geçtikçe daha çok seviyordum. Daha çok alışıyordum. Her gün uyumadan önce fotoğrafını sevip uyuyordum. 2dk bile olsa sesini duymak için deliriyordum. Şimdiye kadar ilk defa birine "Adamım" demiştim. Ve ilk defa birini sevdiğimi hissetmiştim...
1 ay sonra...
Yanlış anlama yüzünden ayrılmıştık. Ona son kez "seni seviyorum " dediğimde " benden uzak dur, yoksa acı çekersin " demişti. Susmuştum, dilim tutulmuştu, ciğerimi sökmüşlerdi sanki. Mutfağa gitmiştim zor zar. Oturmuştum pencerenin kenarına, doldurmuştum kadehimi sek rakıyla, Sezen Aksu her "Git " deyişinde hem ağlıyor hem kaldırıyordum kadehimi gidişine.
O gece sabaha kadar uyumamıştım. Gururumdan kimseye de diyememiştim. Anlatsam geçecekti belki. İçime atmayı seçtim. Attım, attım, attım...
Dayanamadım aşkta gurur olmaz deyip mesaj atmıştım, defalarca aramıştım. Değişen birşey olmamıştı.
Ama çabalamaya değerdi. İzmir'den döndüğünün haberini almıştım. Onunla aynı şehirde olduğumu bilmek bile sevindiriyordu. Sadece bir kez görebilmek için sabahın köründe kalkıp 7 kilometre ilerdeki mahallenin girişinde beklemiştim. Akşama kadar bekledim, göremedim. O günün gecesi ev adresini bulmuştum. Ertesi günü olmuştu. Onun evine doğru yola çıkmıştım. Evlerinin önüne geldiğimde heyecanı doruklarda yaşıyordum, pencereden içeri doğru baktım...
Devamı diğer bölümde :)
