Patrzył na mnie przez dłuższą chwilę.Czułam się niezbyt dobrze,ponieważ nie odrywał ode mnie wzroku.Dziwne uczucie jak ktoś nieznajomy ciągle się na Ciebie patrzy bez słowa.Miałam już odejść,gdy nagle..
-Hej jestem Nail,a ty?
-Scarlett.
-Piękne imię..tak jak ty.
-Mówisz to każdej nowej dziewczynie? Daruj sobie!
-Ee..nie.
-Cześć.
-Ale...
Nie dałam mu dokończyć.Mówił coś,ale byłam już zbyt daleko by usłyszeć.Nie miałam ochoty z nim rozmawiać..Czego on może ode mnie chcieć? Nawet mnie nie zna.To dość dziwne.Mam wiele pytań,ale ani jednej odpowiedzi.Zaczynam zastanawiać się po co ta cała przeprowadzka? Na początku była to dla mnie w pewnym sensie odskocznia od problemów,kłopotów i szansa by zacząć nowe życie..lepsze życie.Jak jest naprawdę? Od rodziców niczego się nie dowiem.Muszę sama szukać rozwiązania.Moje życie nigdy nie było idealne i chyba nigdy już nie będzie.Jedyną osobę jaką tutaj mam to Monika.Może ona mi w tym pomoże? Jeśli nie to zostanę z tym sama.Całą drogę do domu zastanawiałam się nad odpowiedziami..na moje pytania.Gdy wróciłam do domu usłyszałam kłótnię rodziców:
-Nie możemy przed nią tego ukrywać..to trwa zbyt długo.-Powiedziała mama.
-Daj spokój!Jak ty sobie to teraz wyobrażasz??.-Wrzasnął tata.
Mama zauważyła,iż przyszłam i udawała,że nic się nie stało i wszystko jest "ok".Nabrałam kolejnych wątpliwości..pojawiły się kolejne pytania,mętlik w głowie.Rodzice wymieniali się spojrzeniami.Nie odezwali się ani słowem.Co oni przede mną ukrywają?! Po dłuższej chwili,która była wypełniona ciszą,dziwnymi spojrzeniami..poszłam do swojego pokoju.W pewnym momencie usłyszałam głosy rodziców..
-A co jeśli nas słyszała?-Powiedziała zaniepokojonym głosem mama.
Tata zostawił to pytanie bez odpowiedzi.Moje życie miało stać się lepsze,ale jak na razie nie jest lepsze.Jakie ono jest? Życie w kłamstwie..tajemnice..Co będzie dalej? Czego się jeszcze dowiem?
