Ölüler de konuşur ilham perim
Ben kendimle çok konuştum
Asimile olmuş insanoğlundan
Hep kaçtım ilham perim
Onları trajikomik bir komedya
İmiş gibi izlemekteyim
Etraf karanlık ilham perim
Abartı duygular yüklü meydanda
Canım çocukluk çekiyo
Ama her yer siyah ağabey
Korkmuyorum ilham perim var
Önümü görmesemde korkmam
Zaten günışığı da işe yaramaz
Bir dev geçti şuan yanımdan
Titredi karşı kayalıklar
Hayır korkmuyorum
İlham perim var benim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLHAM PERİM
PoesíaBu bir hayâl değil belki de benim tek gerçeğim ilham perim ve inanıyorum gelecek ve bekliyorum gelecek ve seviyorum gelecek...
