Prologue

723 12 8
                                    

PROLOGUE

Isang eksena sa isang kalye sa may Makati...

Malakas ang buhos ng ulan...

Nakaparada ang isang pulang sasakyan, sakay ang isang dalagang tila may kausap sa kabilang linya ng kanyang telepono.

"Hindi ko alam kung pa'no sasabihin sa'yo...", sabi ng dalaga.

"Hindi ko alam. Natatakot ako...

...

...

Hintayin mo 'ko...", pagpapatuloy nya.

Sinimulan nyang paandarin ang sasakyan...

...

...

Mabilis ang pagpapatakbo nya nito.

Malakas ang hangin at patuloy parin ang pag patak ng ulan...

Ng biglang....

...

...

***CRAAAAASSSHHHHH!***

--- 

KAMATAYAN.

Ano nga ba ang kahulugan nito?

Hindi ba, pag namatay ang isang tao magtatapos na naman lahat,

BLACKOUT...

...

...

Nagsign out ka na sa earth. Sa universe.

Burado ka na...

...

Wala ka ng mararamdaman.

Wala ni kahit anong sakit,

Wala ni kahit isang katiting na pagdurusa.

Dalawa lang naman yan eh, cycle of life ika nga.

May pinapanganak,

at may namamatay.

Naging mabuti ka man o hindi,

May katapusan padin...

...

Lahat,

may hangganan.

That's life, it goes on.

Hindi 'to titigil sa pagikot.

It goes on.

It goes on.

It goes on.

Pero paano kung ang mga taong malapit sayo ang agawin sayo ng kamatayan?

Paano kung sa isang iglap, mawala sayo ang taong pinakamamahal mo?

Masasabi mo pa bang life goes on?

Ano ang gagawin mo?

"Please don't leave me...

Please come back..." hinagpis na sabi ng isang tinig.

This is a story about life and death. A story of hope, and chances. A story of never ending love. Despite of all the challenges life has to offer, despite of life's test, how will you be able to deal between life and death?

Unchained Melody (On-HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon