Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν όπως ποτέ ξανα.. Είχα χαθεί στο γαλάζιο βυθό των ματιών του και μετά βίας ένιωθα τη γη κάτω από τα πόδια μου.. Σήκωσε το χερι του και άγγιξε το μπράτσο μου. Το χάιδεψε από πάνω μέχρι κάτω και κάθε σημείο του δέρματος μου που ακουμπούσε ανατρίχιαζε.. Αχ θεε μου.. Πρώτη φορά νιώθω τέτοια έλξη.. βαθιά και έντονη.. μαγική..
"Με μαγεύεις.."μου ψυθίρησε στο αυτί σαν να διάβαζε τις σκέψεις μου. Χαμογέλασα και κούνησα το κεφάλι μου.. Ήταν πλέον σε απόσταση αναπνοής από το δικό του.. Οι ανάσες μας καφτές και η φλόγα να έχει γίνει ακόμα πιο έντονη..
Εκείνη την στιγμή έπαιξε ένα τανγκό..
"Αφέσου στο ρυθμό της μουσικής.." μου είπε και πέρασε το χέρι του στην μέση μου και με το άλλο κράτησε απαλά τα δάχτυλα μου.. Με κουνούσε ρυθμικά και έντονα..σε ενα ερωτικό τανγκό που έκοβε την ανάσα μου..
Τα πόδια του πήγαιναν τόσο γρήγορα και αμέσως έπιασα και εγώ τον βηματισμό.. Η χημεία μεταξύ μας είναι τόσο έντονη.. Το κομμάτι τελείωσε και μας βρήκε αγκαλιά, σε απόσταση αναπνοής με το ένα του χέρι να κρατάει το ποδί μου από την μεριά του σκησίματος και με το άλλο σφικτά την μέση μου.. Τα χείλη μας πλησίαζαν και πλησίαζαν όπου ξαφνικά ενώθηκαν.. Ένιωσα μαγικά.. Το φιλί του με έκανε έτσι.. Με φίλαγε τόσο έντονα που δεν ήθελα να στατήσει..τον είχα ανάγκη.. Οι γλώσσες μας έπαιζαν ένα παιχνίδι διεκδίκησης και πάθους. Είχαμε μείνει όρφιοι στο κέντρο της πίστας και είχαμε γίνει θέαμα, αλλά δεν με ένοιαζε..μου αρκούσε που ήμασταν έτσι, αγκαλιά, ο ένας να κολλάει το σώμα του πάνω στον άλλον. Κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε για να ανασάνουμε.. "Είσαι απίστευτη.." μου είπε και εγώ προσπαθούσα να βρω την αναπνοή μου. Πραγματικά μπορώ να πω πως εκείνη την στιγμή ήμουν πολύ ευτυχισμένη... Με κράτησε από το χέρι και με οδήγησε στο τραπέζι. Όλοι από κάτω χειροκροτούσαν...αλλά δεν υπήρχε τίποτε αλλό για μένα εκείνη την στιγμή παρά μόνο εγώ και ο Αντρέας..η στιγμή μας..
"Καθήστε κυρία μου.."είπε και μου κράτησε την καρέκλα για να καθήσω..πραγματικός τζέντλεμαν..
"Ευχαριστώ.." του είπα γελόντας.. "Για όλα.." συνεχισα πιο σοβαρά.. Εκείνος με κοίταξε αλλά δεν πρόλαβε μα πει κάτι καθώς ο σερβιτόρος εμφανίστηκε από το πουθενά.
"Γειά σας.. Τι θα πιείτε;" μας ρώτησε καθώς ο Αντρέας κοίταγε τον κατάλογο..
"Λευκό κρασί.."απάντησα χωρίς δεύτερη σκέψη..
"Και εγώ θα ακολουθήσω την κυρία.. Το καλύτερο λευκό κρασί σας." είπε και έκλεισε τον κατάλογο..
ESTÁS LEYENDO
Ψεύτικη Αγάπη
Romance"Σε παρακαλώ, Φίλιππε, μη με παρεξηγείς.Όλα όσα πέρασα μ' εκείνον με άλλαξαν.Δεν εμπιστεύομαι κανέναν, δεν μπορώ.Σε παρακαλώ συγχώρεσε με." του είπα θλιμμένα ενώ τα μάτια του με κοίταζαν ανήσυχα.Είχε γλυκάνει το βλέμμα του μα ήξερα οτι τον είχα πληγ...
