~~AUTHOR'S NOTE ~~
Hello readers ! Here's my first story on wattpad. Medyo di nga po siya gaano kagandahan ang story, pero promise ko po sainyo mag-eenjoy kayo.
And if you noticed some grammatical, spelling or type errors, please forgive me. Wala po akong editor.
At Sana patuloy niyo po itong basahin hanggang end of the world, chos ! Hanggang matapos po itong story na ginawa ko. Mahal ko kayo !
-HashHashtags
~~PROLOGUE~~
Fairytales? Castles? Glass shoes? Prince charming? They're all fake, a trickery of the mind. The authors of fairytales have good imagination: making their characters, places, and stories seem very real. But the real world is hell.
Ako pala si Princess Mae Smith, ang bunsong anak ng isa sa mga sikat na negosyante sa boung bansa. I'm 16 years old, nasa 4th year highschool na ako. Dalawa kaming magkakapatid, si Ate Quennie and me. Both of our parents busy sa negosyo namin, kaya si ate lang ang kasama ko palagi. Siya lang din ang kasama ko magshopping, mag-kwentuhan, at kung ano-anong mga activity sa school. And she treated me like her princess.
Naniniwala kami noon sa mga fairytales at someday, mangyayari din yun samin. Naniniwala din kami na mahahanap din namin ang aming mga prince charming sa tamang panahon. Masaya ako dahil positive palagi si ate kapag fairytales na ang pag-uusapan pero..
...
...
...
...
...
..
.
there was an unexpected happening.
BINABASA MO ANG
Maling Akala
RandomAkala natin totoo yang Fairytale na yan, tapos lahat tayo na mga princess eh may prince charming, yun pla ay akala lang. 'ISANG MALING AKALA' Because Fairytales? Castles? Glass shoes? Prince charming? They are just fake, a trickery of the mind. But...