"Adem amca nooolur dışarı çıkalım "
"Yavrum olmaz müdür izin verirse öyle çıkarsınız. "
"Adem amca hadi çok dua ederim sana bak nolur " dedim .
Aras la Selen bana "Sorlamaya gerek yok kanka boşver" dediler.
Ama ben azraysam bu okuldan kaçırdım. Okulun kapısına bi çocuk geldi ve elindeki kartı gösterip çıktı.
Hım ehheheh mütüş ben eğer adem amca cakarsa o zaman boku yerdik."Tamam dışarı çıkıyoruz" dedim ve çıkan çocuğa bağırdım.
"Lan veleet.. ablam gel bakim.."
"Efendim"
"Ablam kartını verir misin
(kibarim amk ben sjsj)
sana sonra söz geri getiricem" çoçuk kafasını sallayıp kartı uzattı. Hemen fotokopi odasına gidip kartta çocuğun ismi yazan yere kagit koydum ve kartın üç tane fotokopisini çıkardım. Isim yazan yere kagit yapistirdigim için kagit gerçek gibiydi. Isim yerine kendi isimlerimizi yazip kağıdı renklendirdik. Fakiriz olum biz renkli fotokopiyi nerden bulalım. Tipa tıp orjinaline benzedi.
Şu an ne kadar akillisin azra dediğinizi duyar gibiyim ama alisin bence çünkü azra olmak bunu gerektirir. Çocuğun kartını arka cebime koyup go to adem amca. Adem amcanın yanına giderken aras" kızım senden korkulur"
"Hıh ne sandiniz" diyip havalı bir şekilde adem amcaya kartı gösterip çıktık. Dışarı çıkmak için çıkmıştık ama olsun."Abi napiyoruz boş yere çıktık bari çikmişken yemek yiyelim" deyip Selen cafelerin olduğu tarafa doğru yöneldi. Tunayla onsekiz gündür birlikteydik ve bende tunaya alismistim. Sanırım tunayı seviyordum. Artık herşey karşılıkliydı. Çünkü onu kıskanıyodum. Insan sevdiği insanı kıskanır yani bence.
Üzgünüm bu bölüm kısa oldu ama yb çok güzel olucak... Bu bölümde yazdigim şeyler gerçek adem amcada gercek..
Sizi çoook seviyorum okumaya devam...:D
(Vote and Yoruum )
