Tyrone: Dark Series Book 1 (Completed)

Ch. 21

*UNEDITED*

Florrence

Safely landed.

Magaan ang pakiramdam ko habang tinitingnan ang private jet ni Alpha Zeann na ngayo'y papapalis na ng paliparan ng Baron. I considered that flight as an eventful one. Kahit papaano'y nakausap ko si Yra at napaiyak ko siya. Yeah, silly as it may seem ngunit ikinagaan ng loob ko ang pag-iyak niya.

Standing beside me is Yra, tahimik lamang siya habang nakatingin sa eroplanong pabalik ng Uganda.

"I owe you one." Nagulat ako sa biglaang pagsasalita ni Yra, ngunit hindi ko iyon pinahalata bagkus ay ngumiti lamang ako bago siya tinalikuran.

"Sometimes, it's the very pain that keeps us going Yra. Don't let your daughter's memory cause you sadness. Hindi siya matutuwa kapag nakikita ka niyang ganito." Nakangiti kong sambit habang naglalakad patungo sa kinaroroonan ni Tyrone.

"Go through the pain of losing one's child and then tell that exact lines to yourself, Florrence. Only then you would know how unbearable this pain is." Narinig kong sambit ni Yra sa aking likuran. Natahimik ako sa sinab iniya. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip. Paano nga kaya kung sa akin nangyari ang bagay na iyon? Makakaya ko kayang harapin iyon?

"Nevermind." Narinig kong bulong niya.

Napangiti ako sa iginawi ng babae. Though she may act tough, I bet she has a big heart deep inside. She won't wish that kind of pain to anyone.

"Still, you shouldn't bottle up your feelings. It seems to us like there is this invisible barrier surrounding you." Sabi ko sa kanya.

"We are done talking about me. I came here to breathe a fresher air, Florrence. Don't spoil it for me." Napalunok ako dahil sa sinabi niya. Yeah, she's right. Hindi ko dapat na paulit-ulit na ipaalala sa kanya ang pangyayaring iyon. She needs time to cope up, 'til then maybe I should wait a little longer before talking to Yra again.

"Luna." Napatigil ako sa ginagawang pag-iisip nang mula sa kung saan ay may humarang sa daraanan ko. Napaangat ang aking paningin at nakita ang isang pamilyar n amukha ng isang lalaki.

Teka...sino nga ba siya ulit?Alam kong nakita ko na siya dati pa e.

Those red hair strands of his... wait... Riske!

"I'm quite impressed with your memory." Nakangiti niyang saad bago lumipat ang kanyang tingin sa babaeng nasa likuran ko. "Saphyra."

"Fancy meeting you here, Riske." Wala sa loob na bati ng babae.

"I-"

"You shouldn't feel sorry. Bad things happen for a reason, Riske." Nakangiting wika ni Yra bago lumapit sa nakatangang lalake. "Don't blame yourself for what had happened."

Tama. Sila pala ang magkasama nong hapong atakehin si Yra ng mga rogues. Malamang ay pakiramdam ni Riske na may kasalanan siya sa nangyari kay yra. Hindi umimik si Riske sa sinabi ni Yra bagkus ay pinaglandas nito ang paningin mula sa mukha ni Yra hanggang sa tiyan ng babae. "I bet she's the cutest werewolf I'll ever witness-"

"She is. She will always be." Putol ni Tyrone sa sinasabi ni Riske. Napatingin kaming lahat kay Yra. Unlike before, she is not hiding her true feelings. Hindi ko alam kung bakit ako naiiyak habang nakatingin kay Yra na nakangiting umiiyak.

"You'll make it through." Saad ni Riske.

"Of course." Sagot naman ni Yra.

Tumikhim si Tyrone dahilan upang maagaw nito ang atensyon naming lahat. He has this deep frown in his forehead as he narrows his eyes to a split. Agad akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang mga kamay.