Spring fakers

Chapter 2

Laura's POV:

Alissa keek een beetje zorgwekkend.

'Gaat het wel Lizz?'

'Ja met mij wel ja, met jou duidelijk niet.' Ze pakte mijn hand vast.

'Met mij gaat het wel, maar ik ga zo naar huis om minder moe te worden.'

'Goedzo, dat is denk ik goed voor je. Zal ik Merel zoeken om haar te vragen of ze met je mee naar huis fietst?'

'Nee hoor, Merel heeft het hier hartstikke naar haar zin. Ik zie haar thuis wel weer.'

'Zeker weten?'

'Ja, zeker weten.'

'Maar straks val je nog in slaap op de fiets!'

'Nee joh.'

'Ik breng je wel thuis, dan kan je fiets achterin.' Zei de jongen met zwart haar en bruine ogen plotseling. Hij zag er niet slecht uit met zijn ontblote bovenlichaam en zwembroek.

'Wat lief van je Jelle. Maar het is echt niet nodig hoor.'

'Dat is t wel Lau. Dank je, Jelle dacht ik.' Alissa probeerde dichter bij Jelle te komen, maar ik stond in de weg.

'Dat is inderdaad mijn naam.'

'Okee okee, maar kunnen we dan wel nu gaan?' Vroeg ik.

'Tuurlijk.' Jelle stond op en gaf zijn Bacardi Cola aan de jongen naast hem.

'Duty calls!' Zei hij tegen de jongen.

'Ik ga even opzoek naar Merel en Eva om te melden dat je weggaat.' Zei Alissa en ze gaf me drie zoenen.

'Tot morgen.'

'Bye honey!' Riep Alissa er nog achteraan.

Jelle en ik liepen weg.

'Dank je dat je me wilt brengen.'

'Zo'n kans laat ik natuurlijk niet schieten he. In 1 auto met zo'n mooi meisje als jij.'

'Voel je je niet verplicht?'

'Als verplichtingen zo waren, wat was het dan een mooie wereld zeg!'

'Ik ben je toch heel dankbaar. Dat roteind fietsen had ik ook niet echt zin in.'

We waren aangekomen bij de fietsen en ik wees die van mij aan. Jelle pakte de fiets op alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

'Waar staat je auto?'

'Het is die Jeep daar.' Hij wees naar een grote, moderne jeep. We liepen er samen heen, Jelle had nog steeds de fiets in zijn armen.

'Is het niet te zwaar? we kunnen ook gewoon het sleuteltje er in doen hoor!'

'Niet nodig, ik houd wel van een beetje opscheppen.' Hij knipoogde naar me. Ik voelde een raar gevoel in mijn buik. Ik ging altijd al veel om met jongens, maar meestal beschouwden ze mij dan ook als 1 van hun vrienden. Jelle leek de eerste die hele andere plannen had. Misschien vond ik hem wel leuk, misschien was dat het rare gevoel van binnen? Ik was nog nooit verliefd geweest, dus ik had geen idee hoe dat zou voelen.

Jelle opende het portier voor me nadat hij de fiets in de achterbak had gelegd.

'Dank je!' Zei ik.

Jelle liep om de auto heen en stapte ook zelf in.

'Welk adres kan ik in de navigatie zetten?'

Ik legde hem uit waar ik woonde en zodra alles was ingevoerd startte hij de motor.