Sonsuzluğun Resmi...∞

18.Bölüm:DefÖm

*sabah olur.🌞
Ömer uyanır,omzunda Defne'nin başını görünce sevinir.
*dün geceyi hatırlar.🔙
Ömer "Üçüncü İplikçi için çalışmalar başladı desene."
Defne güler "Daha ikinci İplikçi bile olmadı ki."
Ömer "Olacak,o da olacak."
Defne "Ne zaman olacak?"
Ömer "Hemen şimdi,yarın sabah."
Defne "Ne?Yarın mı?Yok artık."
Ömer "Ne bilim?Sade bi nikah kıyarız.Önce kimseye söylemeyiz zamanı geldiğinde de herkese anlatırız.Güzel olmaz mı?"
Defne "Olur,olur şahane olur ama ben daha bizimkilere bizden hiç bahsetmedim ki."
Ömer "Bahsedelim o zaman."
Defne "Ayh sanki rüyaymış da birazdan uyanacakmışım gibi hissediyorum."
Ömer "Rüya değil.Hayallerimiz gerçek oluyor sadece o kadar."
Defne "Evlenelim"
Ömer "Anlamadım?S-sen ciddi misin?"
Defne "Evet,evlenelim.Hemen,yarın.Gidip nikah günü alalım ve evlenelim."
Ömer "Sen ciddisin."
Defne "Evet gayet ciddiyim.Artık evlenelim,hak ettik bunu.Bitsin bu karmaşa."
Ömer "Bitsin.Artık seni her sabah uyandığımda yanımda görmek istiyorum."
Defne "Bende sevgilim."
Ömer "Artık sana karı'm diyebilmek istiyorum."
Defne utanır "O zaman yarın nikah günü alıyoruz."
Ömer "Alıyoruz."
*şimdiye döner.🔛
Ömer fısıldayarak "Evleniyoruz!"
Ömer,Defne'nin o güzel kızıl saçlarını okşar,dudağına küçük bi buse kondurur.Haliyle Defne uyanır.
Ömer "Yine ben uyandırdım dimi?"
Defne gülerek karşılık verir.
Ömer "Bugün büyük gün."
Defne "Özel bi gün."
Ömer "Hayallerin,rüyaların gerçek olduğu bi gün."
Defne "Defne Topal'ın Defne İplikçi oluşu bugün."
Ömer "İmkansız dediklerimizin gerçek oluşu."
Defne "Tüm amaların,yoksaların;tüm olasılıkların yok oluşu."
Ömer "İyki sen."
Defne "İyki sen,iyki biz."
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Yasemin,Sinan'ı arar.Sinan şaşırır çok geçmeden telefonu açar.
Sinan "Yasemin?"
Yasemin "Sinan,bi cafede konuşalım mı?"
Sinan "Konuşalım konuşalımda neyle ilgili?"
Yasemin "Beni kimin tehdit ettiğiyle ilgili,sana her şeyi anlatacağım."
Sinan şaşırır "Tamam,anlat çünkü gerçekten çok merak ediyorum."
Yasemin "Adresi mesaj atıyorum o zaman."
Sinan "Tamam,tamam."
Sinan telefonu kapatır,"Hadi bakalım."dedikten sonra işlerini yapmaya devam eder.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Çağatay,Defne'nin evine gider.Defne evde olmadığı için kapıyı Türkan açar.
Çağatay "Türkan teyze,nasılsınız?"
Türkan "Oğlum?Nereden çıktın sen?"
Çağatay "Çıktık işte bi yerden.N'apıyorsun sen iyi misin?"
Türkan "İyiyim oğlum,sen neler yapıyorsun?Defne'ye göründün mü?"
Çağatay "Göründüm ama yani kısa göründüm.Onun için geldim zaten burada mı?"
Türkan "Yok oğlum mesaiye kaldı dün.Yani bize öyle dedi."
Çağatay "E hala gelmedi mi?Böyle mesaiyi mi olur?Kızın pestilini çıkarmaya falan mı çalışıyorlar?"
Türkan "Ah oğlum ah!Bi bilsem.Neyse Defne'de gelir herhalde birazdan gel sen içeri geç."
Çağatay "Rahatsız etmiyeyim?"
Türkan "Yok,yok.Sen benim oğlum sayılırsın gel buraya."
Çağatay "E peki madem."
Türkan gülerek "E peki."
Çağatay içeriye girer.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Sinan tam ofisten çıkarken bi kadınla çarpışır.
Sinan "Ah!Çok özür dilerim.Bacağınız incidi galiba."
Kadın "Ya biraz dikkat etsene be!Kesin kırıldı!"Sinan anlamsız anlamsız kadına bakınca kadın "Ayağım yani!"
Sinan "Tamam ya!Ne patlıyorsun?Hem zaten kırık olsa duramazdın."
Kadın "Ne yapayım koşayım mı,ip mi atlayayım,dans mı edeyim?"
Sinan "Ha-ha-ha!Çok komiksiniz gerçekten.Espiriniz yüzünden gülmeyi unuttum.Hakkaten nasıl gülüyorduk?"
Kadın "Ha-ha-ha!Valla bende bilmiyorum çünkü bende az önce yaptığınız o kötü espri a gerçi ona espri denemez neyse işte her neyse onun yüzünden inanır mısınız?Bende gülmeyi unuttum."
Sinan "Ya siz beni niye tutuyorsunuz?!"
Kadın "A-a!Ben mi seni tutuyorum?!Asıl siz beni tutuyorsunuz!Git be!"
Sinan "Be mi?Biraz nazik olur musunuz?"
Kadın "Gider misiniz?"
Sinan "Giderim!"der ve ofisten çıkar.
Kadın arkasından "Hayır hepsi mi beni buluyor?Anlamıyorum ki!"
Sinan tekrar geri döner "Siz beni buldunuz!Bana çarpan sizdiniz!"
Kadın "A-a!Ben mi?Siz çarptınız asıl!"
Sinan "Ya,yav he he!"
Kadın "Okey,by!"
Kadın ofise doğru ilerler.
Sinan "Okey,by ne ya?"der ve ofisten çıkar.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Defne ve Ömer çıkmaya hazırlanıyorlardır.
Defne "Ya Ömer biz çok mu acele ediyoruz acaba?"
Ömer "Hangi konuda?"
Defne "Evlilik konusunda."
Ömer "Yani bilmem sence?"
Defne "Yani ne bileyim?Yani daha yeni sevgili olduk,insanlar 5 yıl sonra evleniyorlar biz daha bi kaç ay.Ne bilim biraz beklesek mi?"
Ömer "Engellerin önümüze çıkmasından korkmuyor musun?"
Defne "Korkuyorum ama engel olmayınca aşk olmuyor ki."
Ömer "Emin falan mı değilsin?"
Defne "Hayır ikimizden de fazlasıyla eminim.Ben ya aşkımız biterse diye korkuyorum."
Ömer "Korkma,çünkü ben seni her gün daha çok seveceğim."
Defne "Ya ama o şimdi böyle ilerleyen zamanlarda ya değişirse?Ya bizde sıradan bi çift olursak?DefÖm'ün ne anlamı kalır ki?"
Ömer anlamayarak "DefÖm?"
Defne "İşte biz.Ya işte Defne'nin Def'i Ömer'in Öm'ü."
Ömer "Hee."
Defne "Ya insan merak eder,bizim ismimizin karışımı ne oluyor diye."
Ömer,Defne'yi belinden tutarak kendine çeker "Sen buna zamanını mı ayırdın?"
Defne "Hıhı."
Ömer "Bize ayırdın yani?"
Defne "Hıhı"
Ömer,Defne'yi dudağından öper.
Defne "Ya."
Ömer "Ne ya?"
Defne "Sen her fırsatta böyle yaparsan işimiz var seninle."
Ömer "Senin bütün işin benim zaten canım."
Defne "Allah allah.O kadar eminsin yani kendinden?"
Ömer "Başka birisi yoksa tabi."
Defne "Yok canım kim olacak?"
Ömer "Yani ne bilim,misal dedim."
Defne "Bende misal dedim canım zaten."
Ömer "E çıkalım mı o zaman?"
Defne "Çıkalım,çıkalımda bi bizim eve uğrayalım ben kendime bi çeki düzen vereyim."
Ömer "Tamam.Hadi çıkalım."
Ömer tam çıkacakken Defne,Ömer'i mıncıklar.
Ömer "Ahhh!Napıyorsun ya?"
Defne "İnsan bi sen böylede güzelsin,çeki düzene ihtiyacın yok der.Öküz müsün sen?"
Ömer "Ya bunun için mi mıncıkladın beni.(!)"
Defne "N'oldu beğenemedin mi?"
Ömer "Birincisi sen zaten güzel olduğunu biliyorsun ve benim bunu söylememe gerek yok."Ömer,Defne'yi belinden tutarak kendine çeker "İkincisi ben senin güzelliğini hep hatırladığımda aklım uçuyor,kendimi kaybediyorum."
Defne "Ya nasılda beceriyorsun işin içinden çıkmayı."
Ömer "Eee yılların meslek sırrı."
Defne,Ömer'i aynı yerinden tekrar mıncıklar.
Ömer "Ah!Yine noldu?"
Defne "Yılların meslek sırrı derken?He yani bunları başkalarınada yaptın.!"
Ömer "Ya ne alakası var ben misal dedim."
Defne "Bende misal dedim!"
Ömer "E çıkalım o zaman!."
Defne "Çıkalım!"
Evden çıkarlar.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Yasemin ve Sinan cafede oturuyorlardır.
Sinan "Evet Yasemin dinliyorum."
Yasemin "Bak Sinan,ben Passionis'i batırdım çünkü-"
Sinan,Yasemin'in lafını keserek "Çünkü ne?"
Yasemin "Çünkü zor durumda kaldım yani şuan kimin yüzünden zor durumda kaldığımı söylemeye bile korkuyorum."
Sinan "Korkma Yasemin.Kim söyle."
Yasemin tedirgin bi ses tonuyla "Elçi,Elçi yaptırdı her şeyi."
Sinan "Elçi?"
Yasemin "Ya işte eski sevgilim;zamanında size,Passionis'e,Ömer'e zarar vermeye çalışan adam."
Sinan "Tabi ya Elçi."
Yasemin ağlamaya başlar"Ya işte beni en iyi sen tanıyorsun Ömer'e neler yapabileceğimide en iyi sen biliyorsun.Ömer'e bunların olmasını ister misin? gibi şeyler istedi,korktum Sinan."
Sinan ellerini,Yasemin'in ellerinin üstüne koyarak "Tamam Yasemin üstünden geleceğiz ama bunu önce Ömer'e anlatmamız gerekiyor."
Yasemin yanaklarına düşen gözyaşlarını silerek "Tamam,tamam anlatalım."
Sinan "Hadi."
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Defne ve Ömer,Defne'nin evine varır.
Defne "Sen istersen burada bekle ben hemen üstümü değiştirip geleyim."
Ömer "Tamam,bekliyorum.Çok bekletme."
Defne "Tamam merak etme sevgilim."der ve arabadan iner.Kapıyı çalar,Çağatay açar.
Çağatay "Ooo!Gözlerim yaşardı,sonunda Defne Hanım.Evin yolunu bulabildiniz."
Defne "Hıı buldum.Ayrıca senin burada ne işin var be?"
Çağatay "A-a seni kaybettim diye Türkan teyzemide kaybetmedim ya."
Ömer,Çağatay'la Defne'nin konuştuğunu farkeder.
Ömer "Lan bu piçin burda ne işi var?!"
Defne "Ay allahım anlamıyorum zaten senin anneannemle gereksiz yakınlığını neyse benim için gelmemişsin."
Çağatay "Öyle mi dedim?Yoo demedim."
Ömer arabadan iner,Defne ve Çağatay'a doğru ilerler.
Defne "He yani benim içinde geldin?"
Ömer "Hop hop hop!Kim kimin için geliyor?"
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
*Bölüm biraz gecikti kusura bakmayın.🙏
*Yorumlarınızı bekliyorum.💫