"Lütfen, sana burda yalvarıyorum." dedim, ancak celladım sadece derin bir nefes alıp verdi ve iğneyi koluma batırırken içten bir üzüntü ile bana baktı.
Papaz yanıma oturdu. Daha önce defalarca kez duymuş olmama rağmen "Düğmeye basıldığı anda ilaçlar hızlı bir şekilde verilecek. Yaklaşık 30 saniye içinde bilincin kapanacak, ve ondan hemen sonra da ölümün gerçekleşecek." diye açıkladı.
"Son sözlerin?"
"Sadece bir kez daha bunu yapmamanız için yalvarıyorum." dedim.
Papaz üzgün bir şekilde başını salladı, celladımla temiz bir vicdan ile yüzleşememem üzücü.
Aslında gerçek şu ki, ben kimseyi öldürmedim. Bu bütün hayatım boyunca böyle oldu. Neden bilmiyorum ama ne zaman kazara kendime zarar versem, yaraları çevremde bulunan insanlar alıyordu.
Bir kez sınıfta parmağım kağıt kesiği oldu ve etrafımdaki 3 kişinin parmağının kanamasına neden oldu.
Lisedeyken bir araba kazasındaydım, ve arabanın benim bulunduğum tarafı darbeyi almış olmasına rağmen kız arkadaşımın bacağı kırıldı.
Ben her zaman dikkatliydim. Kendime dikkat ediyorudm, sağlığımın iyi olmasını sağlamak için uğraşıyordum. Ama bir gün üç kişi beni sıkıştırdığında ve içlerinden biri beni yüzümden vurduğunda yüzü patlayan ben değildim,onlardı. Ve polisler geldiğinde, beni onların cesedinin yanında diz çökerken buldular. O sırada silahı aptal gibi elime almış ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.
İlaçlar verilmeye başlandıktan yaklaşık 30 saniye sonra cellatın ve papazın yüksek bir sesle yere düştüğünü gördüm.
Üzgün bir şekilde "Size yalvarmıştım." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Kapılar
HorrorBu hikayelerde bilindik yada bilinmedik korku hikâyeleri ve efsaneler mevcuttur. Lütfen hikayeleri biliyorsanız "ay başka yerlerden çalmışsın" diye saçma sapan yorumlar atmayın.
