Tamam bu biraz garip oldu biliyorum. Hayatım boyunca ortamı terk eden insan ben olmuştum, insanları kendinden uzaklaştıran, soğuklukta üzerine tanımayan ve özellikle hiçbir şekilde kimsenin peşinden koşmayan.
Fakat, bu da neydi böyle? İlk defa biriyle tanışmak istemiştim, benim sevdiğim müzikleri seven ve benzer ilgi alanlarına sahip olan biriyle. O da bu kişinin sohbeti terk etmesine mi sebep olmuştu? Benim sorunum neydi böyle?
Bu düşünceler içindeyken odamın kapısı sert bir şekilde açıldı ve içeriye mükemmel kardeşim Anna ile annem girdi. Oturuşumu düzelttim ve telefonumu karnımın üzerinden kaldırıp kitaplığıma bıraktım. Bilgisayarımı ise hafifçe ileri ittim. Annem gülümseyerek kardeşimi kucağında taşıyor, telefonda konuşuyordu.
"Ah, evet tatlım! Kylie ile okul için büyük bir alışverişe çıkmayı planlıyoruz, bize katılmalısınız." diye cevap verdi bilmediğim ve umursamadığım bir arkadaşına. Büyük ihtimalle yine okul kayıtları sırasında tanıştığı annelerden birine. "Evet, tabiki de! Cumartesi gecesi ailecek bize bekliyoruz canım. Ah, evet Kylie de sabırsızlanıyor. Görüşürüz tatlım." Yatağımdan kalkıp Anna'yı annemin kucağından alarak kaşlarımı çattım. "Bu da neydi böyle? Cumartesi geceleri Goof ile netflix&chill yaptığımı bilmiyor musun?" diye sordum monoton bir ses tonuyla. Evimizde bağırarak konuşmak yasaktı. "Sonunda bir arkadaş ediniyorsun, bunun nesi kötü? Cumartesi gecelerini dışarda geçirmen gerektiğini düşünüyorum Kylie. 17 yaşındasın ve 7 aydır Uriah dışında kimseyle dışarı çıktığını görmedim. Goof sadece bir köpek, insan değil. Yeni insanlarla tanışman gerektiğini anlamıyor musun?" dedi o da aynı düz sesle. "Bana yeni insan deme anne, bana yeni insanlardan söz etme, tanıştırma, istemiyorum." Gözlerini devirerek dışarı çıktı. Anna ise şaşkın bir suratla bizi izliyordu. "Seni kucağıma bana öyle bakasın diye almadım, odana." diyerek hafifçe dışarı ittim.
Perdelerimi açtım ve telefonumu kitaplığımın üzerinden alırken bir kitap gözüme çarptı. "Hey Let's Make A Band" 5SOS hayatımın büyük bir çoğunluğunda yer alıyordu ve ilk resmi kitapları gözüme çarpınca gerçekten duygulanmıştım. Telefonumun bildirim sesi bu anı böldü. Uriah'tan bir mesaj gelmiştir düşüncesiyle telefonumu açtım. Tam da tahmin ettiğim gibi ondandı, ne zaman buluşabiliriz diye soruyordu. Cumartesi gecesi beni kaçırması gerekeceğini söyleyip yine omegle'ye girdim.
Şu anda rastgele bir yabancıyla konuşuyorsun. Merhaba de!
h.ardbass: hey
stranger: ah, yine mi sen
***
omegle türkiye'de yasak olduğu için telefonda kullanılıp kullanılmadığı hakkında hiçbir fikrim yok, kullanıcı adı olup olmadığı hakkında da yok ama ben normal bir sohbet sitesi şeklinde yazacağım umarım bölümü beğenmişsinizdir yarın görüşürüz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
stranger||cth
Fanfictiondüştü, onu birinin tutabileceğini umarak nihayetinde onu tutacak kimsenin kalmadığını öğrenecekti, sorun şu ki, akıllanacak mıydı?