ACI

2.BÖLÜM

                 
    Hesabımda bi miktar para var. Ama yeteceğini zannetmiyorum. Yarın Elif'le okul çıkışı yine kafeye gidecektik. Şuan yatakta yine ağlıyordum. Babamla tartışmıştık ve yine beni dövmüştü. Gözyaşlarım yine yastığı ıslatmıştı. Ailem beni hiç sevmiyordu. Ağlayarak uyuya kalmıştım. Sabah uyandığımda saat daha 8:00'dı. Hemen üzerimi değiştirdim. Okul kıyafetlerimi giydim. Elif zile basmıştı. Beni bekliyordu. Saçımı topladıktan sonra çantamı alıp evden çıktım. Elif beni görünce üzerime atladı resmen. "Günaydın Ayçam" dedi. Ben de hemen ona karşılık verip "Günaydın Elifim"dedim. Okula gitmek için
minibüs durağına gittik ve biraz bekledikten sonra minibüs geldi. Biz de bindik. Elif bana "sen yine dayak mı yedin Ayça çok kötü gözüküyorsun" dedi. Ben yine Elif'ten çekinmiştim. Ama tabiki de ona herşeyimi anlatacaktım. Elif'e olanları anlatınca o da üzülmüştü. Bana sımsıkı sarılmıştı. O sırada ineceğimiz yere gelmiştik. Minibüsten indikten sonra Elif "herşey geçecek Ayça şu üniversiteyi bi kazanalım yeni bi hayata başlıcaz" dedi. Ve beni biraz olsa rahatlattı bu sözleri. Okulun önüne gelmiştik ve yine herkes tabiki de bize bakıyordu çünkü ağlamıştım ve gözlerim kıpkırmızı olmuştu yüzümdeki ve kollarımdaki morlukları saymazsak
tabi. Neyse ki sınıfa girmiştik. Sınıfımız 12/B di. Sayısal okuyorduk ikimiz de. En arka sırada oturuyorduk. Derslerim bunlara rağmen çok iyiydi. Zamanın su gibi akmasını istiyordum çünkü hemen üniversite sınavına girmek istiyordum. Derse girmiştik ve güzel geçmişti. Tüm dersler bitmişti ve Elif'le kafenin yolunu tutmuştuk. Çantalarımızda yedek kıyafet koymuştuk. Okul çıkışı onları giyip kafeye gidiyorduk. Kafeye varmıştık ve çok işimiz vardı. Neyse ki bugün çok yoğun geçmemişti. Eve geldiğimde odaya girip ders çalışmıştım ve verilen ödevleri yapmıştım. Babam eve geç geldiği için erkenden yatmıştım. Onun yüzünü
görmek istemiyordum.
2 AY SONRA
Evet sınav günü geldi çattı. Çok heyecanlanmıştım. Korku da vardı. Son 1 hafta sabahın 7sine kadar ders çalışmıştım. Herşey ezberimdeydi. Şuan ise hazırlanıp evden çıkacaktım. Üstümü değiştirdim, saçlarımı düzleştirdim aynaya baktığımda çok iyi gözüküyordum. Fondateni heryerime sürmüştüm. Artık tamamen hazırdım. Kalemlerimi de çantama attım. Evden çıktım ve aşşağıda Elif vardı. Hemen okula gittik ve başka sınıflarda sınavlara girecektik. Şimdi ise minibüsten inmiştik ve okulun bahçesindeydik. Sınıfa doğru çıkarken "Elif çok
heyecanlıyım ve yapamam diye çok korkuyorum" dedim bi anda çünkü tüm bedenimi bi anda korku sarmıştı.
Elif gülümsedi "saçmalama kızım nasıl çalıştığımız ortada bence bunu yapabiliriz sadece kendine güven"dedi ve kendime bi anda güvenim tam olmuştu. Haklıydı çünkü gecemi gündüzüme katmıştım. Yapabilirdik bunu ikimizde yapabilirdik. "Haklısın Elif boşuna endişeleniyorum ikimiz de çok çalıştık ve bunun karşılığını alıcaz" dedim ve ona göz kırptım. O da gülmüştü. Sınav saati gelmişti. Sınıflara dağılacaktık ben de Elif'e son bi kez daha sarıldım ona şans dileyip sınıfa girdim.