Kursun ilk günüydü vücudumdaki isteksizlik yüzümden belli oluyordu. Sonunda yerime geçip oturmuştum. O kadar güzel hayallere dalmıştim ki birinin beni dürtüp" merhaba bakar mısınız ben yeniyim bana buradaki kurallardan bahseder misiniz?" Diye sorana kadar. O kadar duygusuzlasmistim kii bunuu bana kibarca soru soran çocuğa "bilmiyorsan neden geldin" diye çıkışıp ordan öfkeli bir şekilde ayrılana kadar.
Ne vardı ki bunda neden bu kadar tepki göstermiştim anlamıyordum ama tek birsey vardı o kursu istemiyordum. Oradan bir an önce uzaklaşıp eve gitmiştim. Aksam babam gelince birsürü laf etmişti tabi o kursa bundan sonra devamli olarak gidilecek diye.
Ertesi gün tipis tipis kursa gittim oraya gelip bana soru soran çocuktan da Özür dilemek geçiyordu içimden ama bugün gelmemişti sanırım yoktu. Kurs beklediğimden de eğlenceli geçmişti. Artik eskiden olan gitmeme hissi birazda olsa azalmıştı. Belki o cocuk için belkide kendim birşeyler öğrenmek icin gözlerim hep, her yerde onu arıyordu arkadaslara sorduğumda kaydını baska kursa aldırdıgini duyduğumda cok Üzülmustum.
Artik yarıyıl tatili de geçmişti tabi tatilden sayarsak okullar açılmıştı. Sirama kafami koyup bütün dönemi öylece gecirmek istiyordum ilk günden sirama başımı koyup uykuya dalmıştim ve arkamdan biri dürterek "hey" demesine zaman kalmadan kafami kaldırıp ona baktim sonra" yine mi sana denk geldim Özür dilerim Özür dilerim bir daha soru sormayacagim" diyerek Üzgün ve telasli bir ifade ile konuştu.
Bende giciklik olsun diye şımarık ve cok bilmiş bir ifade ile "sormassan sevinirim " dedim arkasini dönüp giderken kolundan tutup çekip" ya saçmalama gel buraya o gün dalgindim hersey icin asil ben Özür dilerim" demeye kalmadan koşarak gitti anlamadim ne olduğunu bende arkasindan koştum.
