She couldn't believe it. Her chest felt so hollow she cannot hear her own heartbeat. Nang ipasok siya nito sa kwarto ay maingat naman siya nitong ibinaba sa gilid ng malambot na higaan. Madilim ang kwarto pero naaninag pa din niya ang gwapong mukha nito. Ang gwapong mukha ng demonyong sumira sa kanya.
Isiniksik niya ang sarili sa headboard ng kama, iyon na lamang ang tanging nagawa niya para ilayo ang sarili sa lalaki. Kahit ganoon kaiksi lang ang layo basta ay hindi niya na maramdaman pa ang balat nito.
Kumikirot ang pagitan ng hita niya and she can still feel him inside. Basa rin ang pagitan ng binti niya dahil sa pinaghalong katas ng lalake at ang dugo ng pagkababae niya. She was not wearing anything, bumagsak na ng husto sa lupa ang dignidad niya. Her arms laid down the bed, she did not bother covering her breast, what for? He already harrasssed every part of her..wala na naman silbi kung itago pa niya dito ang katawan.
He can still see her tears continually falling. Wala na itong emosyon at nakatingin na lamang sa kawalan. She looked very vulnerable, she looked wasted and exhausted.
He remembered the same emosyon back then. Ganitong ganito din ang napagmasdan niya. He knew he doesnt have a heart anymore, unti unti na rin nauupos ang pagiging tao niya sa dami ng nagawa ng galit niya. Sumiklab ang init sa dibdib niya, he wanted to celebrate, sa wakas--he ruined her. Sa wakas, he got even. Pero hindi niya makapa ang saya sa kaibuturan niya. He accomplished something he planned for so long but he cant seem to have the triumph feeling..
He rudely covered her nakedness with the blanket placed at the end of the bed.
''Atleast you're alive'' mahina at puno ng disgustong sabi niya sa dalaga.
He was about to turn his back and leave nang hagipin nito ang braso niya. Muli siyang humarap dito at sinalubong ang maalab nitong paningin.
''Kung hindi mo ako mapapatay ay ako mismo ang gagawa nun sayo'' she said through gritted teeth, galit na galut ito sa kabila ng pagkababa ng boses nito. Her eyes are flaring habang namumuo dito ang mga luha.
He grinned saka marahas na binawi ang braso.
Nang maisara na nito ang pintuan ay agad niyang pinakawalan ang hikbi. Her heart is beating outside her chest sa sobrang sakit nito.
She wanted to die pero ang isipin na magiging talunan siya sa lalaking iyon ay binibigyan siya ng lakas na lumaban.
She shut her eyes and prayed. Sa tanang ng kanyang buhay ay hindi niya aakalain na ipagdadasal niyang sana ay makauwi na siya. wala na siyang pakialam kung hindi man siya mahalin ng ama katulad ng ibang pamilyang minamahal ang mga anak nila. Gusto niyang umuwi. Susundin niya lahat ng kagustuhan ng ama makauwi lamang siya. Because somehow, kahit ginagamit lang siya ng ama para sa business at pulitika ay alam niyang respnsable ito, hahanapon siya ng ama.
''Dale..'' malungkot na pagalala niya sa nobyo.
She was 10 when her father exiled her in California. And that was when she met Dale. Isang bagay lang din ang ipinagpapasalamat niya sa ama. Hindi nito tinututulan ang anumang relasyon nila ni Dale. Marahil ay dahil sa galing sa politikong pamilya si Dale. Hindi niya sigurado. He never missed summer vacations with her kahit na lumipat siya ng Washington from Cali. He was her only friend and she loved him.
She was a drunken mistake. Gen. Gerald Pamintuan got her mother pregnant when he was pursuing a deal with her mother's company pero nauwi sa kataksilan ang meeting nila. Naaalala niya pa, she was just 6 when her mother brought her to Gen Pamintuan, itinaboy sila nito pero sa huli ay kinilala na siya nito dahil lumabas sa media ang issue. That doesnt make sense to her, mayaman din naman ang Mom Eli niya, she did not need to be fathered lahat naman ay naibibigay na ng ina, but then coincedentally, her mother died right after her father took her. Sapilitan man ay inako niya si Avery, her father's legal wife could never conceive a child kaya malaki ang galit nito sa kanya. She was the illegitimate heir, she was not carrying the surname yet she was given everything.
She grew up hating her blood and flesh. But now, in this situation, she realized how she took her life ridiculously. Hindi man siya kagustuhan ng sariling ama ay ibinigay naman nito ang mga pangangailangan niya. Kahit gawin man siya nitong props lang ay hindi siya nito pinabayaan. She regret everything, now she's hopelessly wishing that her father would take her back. Sana ay may kaunting amor ito sa kanya. Naniniwala siyang hahanapin siya nito.
Kung sana ay hindi na siya naginarte ay wala siya sa lugar na ito ngayon. Sana ay tinanggap na lamang niya ang proposal, duon din naman sila mauuwi sa huli. Fairytakes arent real, kaya sana ay hindi na niya iyon inasam pa mula sa nobyo.
Ngayon, kinarma siya sa ginawang pagiwan. She saved herself for him. She took care of herself para sa lalaking mahal niya but that demon just took it. He stole it...in the most brutal way a woman couldve gone through.
Nanatili siya sa kanyang pwesto at hinintay ang liwanag. Ni hindi siya inantok, pagod at sakit sa dibdib lang ang nararamdaman niya hanggang sa magliwanag na. Not minding the sticky liqiud drying up between her legs, she stayed on bed.
She finally saw her room. Maayos ito hindi tulad ng naiisip niya. Floral ang wallpaper at ang disenyo ng mga furniture ay sumisigaw ng femininity.
She was taken aback ng bumukas ang pinto.
Iniluwa nito ang isang morenong lalaki na may bitbit na tray. Ito ang lalaking sinipa niya kagabi. He looked younger.
Naibagsak nito ang bitbit nang lumandas ang mga mata nito sa kanya. She saw his face turned red. Huminga ito ng malalim at namaywang. Para itong may pinagtatalunan sa kanyang isip, hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kumot na nakabalot sa kanyang katawan. She will never allow another man rape her again.
Agad na nabaling tingin niya sa bukas na pintuan. Ang bintana kasi ng kwarto ay may harang na mga bakal, tinigan niya ang nakaawang na pinto saka inilipat ang tingin sa lalaking hinding hindi niya gustong masilayan. Mabilis at malalaki ang hakbang nito saka hinila ang morenong lalaki palabas.
Maya maya ay nakarinig na siya ng sigawan, it was not audible pero alam niyang nagaaway ang mga ito nase sa lakas ng kanilang mga boses. Ibinalot niya ang iumot sa katawan saka dahan dahan na lumapit sa pintuan. She pressed herself against the door habang ang isang palad niya ay nakaalalay na nakasandal sa pinto.
''Anong ginawa mo?'' Tom said in a low voice umangat ang ulo nutong nakayuko saka sinalubong ang nga mata niya. ''ANONG GINAWA MO?!''galit nitong tanong sa kanya
He sighed. He cannot argue with him, he cannot bear holding grudges and fights with him. He was all he had.
''I was paid to kill her'' he informed him. Natigagal ito at namilog ang mga mata. He greeted his teeth and gave him a punch. Napabagsak niya pero hindi na siya bumangon at lumaban.
''...i hate her and you know that. You should know why''
''Oo alam ko! Alam na alam ko! Pero hindi mo kailangang babuyin ang kapatid ko! Kapatid ko pa din si Avery kahit ano pang nagawa niya!'' Galit na galit na sigaw nito sa kanya. Pulang pula ang leef nito hanggang sa kanyang mukha. Huminga ito ng malalim at tumalikod sa kanya.
''...kapatid ko ang binaboy mo. Of all people, YOU should know why'' makahulugan nitong sambit sa kanya.
Naiwan siyang nakaawang ang labi. He made point. Hindi tama na gumanti sa parehong paraan. That is why he didnt get to sleep last night. Binabagabag lang siya ng panahinip jg gabing iyon. Siguro ay pinapaalala ng Diyos sa kanya ang kasamaang ginawa niya. What he did to get even-did not make him feel any good..it only made it worst for him.
