The only daughter of General Gerald Pamintuan went missing: ran away or kidnapped?
Kasunod na inihagis nito ang isa pang newspaper sa harap ko.
General Gerald Pamintuan's only daughter found dead
I tried not to make any emotion. the first newspaper was published the day after the party and the latter was just this morning.
My father did not give a fuck that i am held captive.
Iniiwas ko ang tingin dito saka inirapan siya. ''I told you. You can't use me against that old man''
He heaved out a sigh bago umupo sa one seater sofa sa tabi lamang ng kamang inuupuan ko. He stared at me intently na parang nagiisip pa kung ano ang plano niya sa akin.
I feel devastated. Inabanduna ako ng sarili kong ama. I am still his flesh and blood, imposibleng ampon ako o anak ako sa iba ni mommu dahil magkamukhang magkamukha kami ni daddy. I only had my mother's brown eyes, her skin, her loose hair locks the rest was all my father's feature kaya nga hindi ako nito naitanggi sa publiko dahil kahiy walang DNA test ay alam ng tao na anak niya ako. Kinabahan ako dahil nararamdaman kong papatayin na niya ako. I am now useless. I am now irrelevant...
..but i still need to survive. I need to live. Hindi ako magpapatalo kahit pa sa ama ko na hindi ako pinahalagahan man lang.
''You can't kill me.'' Inunahan ko na siyang magsalita nang magsimulang bumuka ang bibig niya.
Sumandal ito at ipinatong ang baba sa kamay halatang interesado siyang pakinggan ang susunod kong sasabihin.
''...not yet'' dugtong ko. His eyebrow raised with what i have said.
''Tell me why i should not kill you...yet'' tanobg nito sa akin. He looked amused and excited na parang he already looked forward to this conversation.
Humugot ako ng malalim bago muling magsalita. I have to make a deal with him for me to survive. If he put me inside a game i should protect myself too.
''I need to kill my father''
Napangiti ng matamis ang mga labi niya sa sagot ni Avery. She really is a clever girl, anak nga siya ni Pamintuan but she's too predictable...just like her mother.
Tinakpan niya ang ngisi na iyon sa pagpapasada ng kamay niya sa kanyang labi. He saw her looking at his lips kaya mas lumawak ang ngisi niya. ''Go on'' gusto niyang marinig oa ang dahilan nito.
He was just expecting her to ruin his father, pero mas demonyo pa nga yata si Pamintuan kaysa kay Satanas dahil ang mismong anak nito ay gusto siyang patayin.
''I-i was just a prop for him. A--nd...and...'' tila hirap itong ipagpatuloy ang sasabihin. Malikot ang mga mata nito at ang mga kamay nito ay magkasalikop.
''And he beat you till you drop when you were just a child...'' pagdugtong nito sa dalaga. He knew that. Kaya nga siguro ay may amor siya ng kaunti sa babae sa kabila ng panggagahasa niya dito. He gave mercy. He did not want to kill her anymore. He need to use her. Fck the prize, this is more than the suitcase.
Tumigil sa isang direksyon ang malikot nitong mga mata na parang naalala nito ang mga panahon na pinagbubuhatan pa ito ng kamay ng ama. She creased her forehead frying to get ahold of that memory.
That was actually why he exiled her overseas. He nearly caused her death. He beat her so bad that her ribs broke. For a child to receive such attacks from a very grown man ay hindi kinaya iyon ng katawan niya.
''...and he killed your mother''pagpapatuloy nito
Nagangat agad ang tingin ng dalaga sa kanya.
How did he know? She thought
He read her mind. Tumayo siya sa pagkakaupo at humarap sa kanya.
''I'll help you, planuhin mo munang mabuti bago mo ako kausapin. I am just outside'' ani ng lalaki bago lumabas ng silid.
Nanatili ang tingin ng dalaga sa pintuan. I am just outside her mind repeated his phrase.
Dahan dahan ay bumangon siya sa kama. Maayos na ng kaunti ang mga paa niya dahil sa mga cold compress na binibigay ni Tom pero hindi pa ito ganoon kagaling dahil hindi siya nakakainom ng gamot. Her feet got infected and its swollen. Tanging Mefenamkc Acid lamang naiinom niya para sa pamamaga at kirot nito.
Nang makarating na sa mismong pintuam ay tumitig pa ito ng matagal duon.
Will she open it? Or sisigaw na lang siya para matawag ito? But she doesnt even know his name!
Humugoy siya ng malalim na hininga bago pihitin ang seradura ng pintuan.
She was shocked that it was not locked!
Dahan dahan niya itong itinulak. every step she took ay tumitingin siya sa kanan at kaliwa.
She was walking between two walls, nasa isang hallway siya. She saw the end of the hallway dahil duon nanggagaling ang liwanag. She covered her eyes nang mas lumiwanag ng palapit na siya ng palapit.
It was a window. A window with no barricade. Natanaw niya mula duon ang malawak na lupa na puno ng matatayog na puno.
''It was never locked, Avery Paige'' natigagal siya sa pinanggalingan ng boses.
There, the demon is comfortably seating in a sofa. Nakatitig ito sa kanya hanggang sa bumaba ang tingin nito sa kanyang paa.
And there she realized. He was just testing her. He was experimenting her.
But for what?
