Puno ng pagalala ang mga mata ni Tom habang pinapanood si Avery tulala sa mga kamay. Isang buwan nang laging isinasama ni Devon ang kapatid sa mga misyon nito.
"kumain ka na, Ate" alok nito sa tanghalian nakalagay sa tray
"don't call me that" matapos niya itong saktan, mabuti pa din itong makitungo sa kanya, she did not attempt to hurt him again. she did not deny the fact that they are blood related but she didn't consider him family. No stranger should call her a family. matiyaga tong nagdadala ng pagkain sa kanya. she did not bother escaping, sinubukan niya noong sumunod na gabing isinama siya nito pero siya mismo ang bumalik sa kotse ng lalaki.
he made her kill. people she didn't know took bullets from her hands. he made her his killing ally. na-realize niya iyon habang tumatakbo palayo, may bahid pa ng dugo ang kanyang pisngi at katawan, wala na siyang karapatang bumalik, she deserves misery because she took lives.
she became his pet, all she know about him is, he kill for money.
"magbihis ka, aalis tayo" iyon lang at umalis na ito sa kwarto
isang abandonadong warehouse ang tinigilan nila, hindi ito katulad ng mga nakaraang target nila. may iilang taong armado sa loob. nang titigan niya mabuti ay isa itong illegal trading, madaming wooden cartes na ibat iba ang laki na nakahanda sa harapan nila. sinenyas na ni Devon ang target, she positioned her self. Nang pumutok ang sniper ni Devon ay nagkagulo na, nagsimula niyang paputukan ang target na agad pinalibutan ng mga kasama hanggang sa makita sila at simulang paputukan ang direksyon nila. Lalong gumulo nang biglaang pumasok at makisabay ang mga pulis sa putukan, agad hinanap ng mga mata niya si Devon, pagkakataon na niyang patayin ang demonyong pumatay sapagkatao niya. Hinanap niya ito habang nakikipagpalitan ng bala sa mga nakakasalubong.
"nasaan kang hayop ka?!" she greeted her teeth. mula sa pagkakasandal sa isang magkakapatong na crates ay nakakita ito ng anino, agad nya itong tinutukan sa pagaakalang ito ang hinahanap niya.
"D-dale" awtomatikong pumatak ang mga luha sa mga mata niya nang makita ang lalaki.
gulat itong nakatitig sa kanya, "A-avery..." patakbo niyang tinungo ang lalaki pero napahinto siya sa nagtalsikang dugo sa mukha niya.
"DALE!" she never screamed that loud before. her heart shattered at the sight of his beloved covered in blood.
"No! no! no!" she fell on her knees beside Dale's bloody body. His eyes were blankly staring at her until it close. She tried to touch him but her hands automatically stop inches from him. Its her fault. She could have held herself. Hindi na sana siya lumapit.
"get out now" she knew he was in hurry. police are already inside the warehouse, may mga nadapa na at pinoposasan. If they stay longer, they'll going to be found out, and she did not like being caught now ngayong determinado siyang bawian ng buhay ang kasama.
Bawat hakbang sa pagtakbo ay siyang patak ng luha niya. Devon pulled her to get inside their get away car. He sparked the wiring to start the engine saka ito nagmaniobra ng mabilis, iniiwasan ang mga police car na nagpapatrolya sa paligid ng crime scene.
The muscles on his arms are showing dahil sa higpit ng hawak nito sa manibela. Nanginginig ako sagalit, sasakit ng pagluluksa. Hindi na ako makapagisip ng maayos, i pulled a knife from my thigh. Itatarak ko na iyon sa dibdib niya pero nasalo iyon ng palad niya, umagos ang dugo niya pero hindi siya nagpapigil. Nilalabanan niya ang pagpilit kong itarak sa kanya ang punyal. He threw the knife, binigwasan niya ako sa leeg dahilan para mahirapan akong huminga pero determinado akong patayin siya.
I anticipated whats coming for us. Alam kong malalaglag kami, sa lalim ng bangin ay alam kong malabong makaligtas kami.
"papatayin kita! Demonyo ka!" Inapakan ko ang gas, nang makita kong nasa gilid namin ang bangin ay iniliko ko nang mabilis ang manibela.
"Shit!"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nagising akong hindi makagalaw, i roamed my eyes and found out that i am in a hospital. Private hospital ito dahil solo ako at nasa presidential suite. I tried removing my oxygen mask but lifting my arm felt heavy. Mabagal akong umupo at tahimik na hinanap ang mga gamit ko. Tumungo ako sa puting cabinet and found a set of clothes, hindi ito ang damit na suot ko noong aksidente. I tiptoed to the door, dahan dahan akong sumilip sa labas, walang tao roon. Bago ako lumabas ay nagbihis ako, i removed all of my bandages.
"i think you forgot to thank me"
naramdaman ko ang lamig ng nguso ng baril nito sa sentido ko. Walang takot akong lumingon sa kanya, sa likod niya ay nasa sampung lalaking armado.
"sino kayo?" mataman kong tanong
ibinaba nito ang baril at ibinalik sa lalagyan nito sa bewang niya.
"I believe your agent thought you were dead now, why don't you take this opportunity to work with me instead?"
"Antonio Larucio" mayabang kong bigkas sa pangalan niya. the old man is in his 70's already but he has the urge of a 20 year old. Nakasuot ito ng puting cowboy hat na malimit nitong ayusin.
Pumapangalawa ito sa most wanted na sindikato. I was employed with Jaguar Agency na siyang kalaban nito. Wala naman alitan sa pagitan nila pero hindi sila magkaalyado. Hindi naman ako nasasakal sa Jaguar, masyado lamang nagiging mabigat na ang mga nakaraan kong mission dahil mabibigat na din ang mga kliyente.
"What's you offer?" tanong ko dito
He grinned at me. "you see, i know a lot Mr. Devon Serrano, my name is powerful enough for me not to ask"
"what are you up to then Mr. Larucio?" i challenged. This excites me, i knew he has something against me.
