The walls || fanficite

-One

Ik knik zacht en loop het huis binnen. zodra ik op de laminaat sta kraakt het.
Het voelt hier zo rumoerig.

"Ik roep ze wel even."

Verward knik ik maar gewoon wat met mijn hoofd.

Er komt als eerst een blonde jongen naar beneden vervolgt door een klein meisje en een wat groter meisje. Daarna komt er nog een jongen met bruin haar achter aan.

"Dit is de nieuweling, ze komt hier wonen. Met jullie." Zegt de vrouw lachend.

"Jullie kunnen allemaal wel even je namen zeggen toch?" Zegt ze glimlachend.

De Blonde jongen staart me aan.
"Luke." Zegt hij nog steeds starend.

"Zoë." Zegt het kleine meisje. Het grotere meisje kauwt wat op haar kauwgom en trekt een wenkbrauw op.
"Anne."

De jongen met het bruine haar is wat stilletjes , hij lijkt verlegen. Maar zodra hij zijn mond open trekt lijkt het een klootzak.

"Stiles." Zegt hij. Die blik , man , hij lijkt me zo arrogant.

"Lydia." Zeg ik zacht en kijk naar mijn voeten.

"Lydia. Ik leg je de regels hier uit. Daarna laat ik je kamer zien." Zegt de vrouw.

Luke bleef me aan kijken. De meiden liepen naar boven en Stiles bleef gewoon een klootzak.

"Je zit op je kamer en komt er niét uit na half 12." Zegt de vrouw nu wat strenger. Haar lieve blik veranderd meteen.

"We hebben geen liefdesrelaties met de mensen in dit huis." Zegt ze er achter aan.

"Huiswerk eerst dan je eigen ding."

"Maar mevrouw, ik zit nog helemaal niet op een school?" Zeg ik met een verbaasde blik.

"Jawel hoor lieverd." Zegt ze glimlachend.

"Is allemaal geregeld."

"En noem mij maar Karin." Zegt ze er achteraan.

Ineens gaat ze weer verder met de regels. "Niet in  jongens hun kamers komen."

"Geen eten meer na tien uur."

Mijn mond valt open.
"Tien uur?" Vraag ik voorzichtig.

"Wilt u dat ik verhonger ofzo?!" Zeg ik bot.

Gedraag je Lydia , gedraag je
Spreek ik mezelf toe.

"Nee. Je eet gewoon in de avond."

"Nu naar je kamer." Zegt ze en pakt mijn tas. als we boven zijn zie ik Stiles net zijn kamer inlopen en doet de deur dicht.

De kamer ernaast is voor mij.

Ze legt mijn tas op het bed.
"Oja en. Deze muren he , ze zijn heel erg dun en hoort elk dingetje dat je uitspookt er door heen. Dus ik zou stil zijn." Zegt ze en loopt weg.

Ik sta hier in een lege kamer met alleen een bed en een kast. Mijn tas op het bed. Ingezakt sta ik hier , hopeloos.

Ik pak mijn tas uit en leg alles in de kast. Naast mijn bed staat nog een klein nachtkastje. Daar leg ik mijn make-up spullen en mijn telefoon. Ik trek een warme sweater omdat het zo enorm koud is in dit huis , het ruikt muf en het is stil.

+

De stilte in dit huis is helemaal weg. Ik hoorde allemaal geschreeuw en gelach en bestek dat tegen elkaar tikt.

Ik heb geen idee wat er aan de hand is. Ik pak mijn mobiel , de gemiste berichten zijn niet meer te tellen. Ik ga languit op mijn bed zitten.

Ik hoor voetstappen op de trap en mijn deur word ruig opengegooid.

"We wachten op je." Zegt Stiles bot.

"Ooit van kloppen gehoord?" Zeg ik arrogant.

"Ja wel eens van gehoord." Zegt hij en loopt met z'n handen in zijn joggingsbroek weer naar beneden.

Met de handen in de zak van mijn sweater loop ik achter hem aan.

Ik ga aan een grote tafel zitten. Iedereen is druk en maakt veel geluid. Luke zit tegen over me en lacht vriendelijk. Soms bijt hij op zijn lipring, zijn blauwe ogen lijken door me heen te staren. Zo fel en zo koud. Maar toch zo mooi.

"Eetsmakelijk." Zegt ze en ineens valt iedereen aan alsof ze 3 dagen geen eten hebben gehad. Maar later snap ik waarom. zodra ik op wil scheppen is er nog maar 1 klein stuk vlees over.

Anne kijkt grijnzend naar hoe weinig eten er op mijn bord ligt.

"Wil je wat van mij?" Vraagt Luke.
Stiles kijkt snel zijn kant op.

"Nee het is wel genoeg." Zeg ik met een glimlach.

Stiles trekt een wenkbrauw op en kijkt me aan. Ik kijk niet terug en eet gewoon door.

Als we klaar zijn is het 7 uur.
"Zoë mag afwassen." Zegt mevrouw.
Zoë kijkt een beetje geïrriteerd. Ze lijkt zo jong, minstens 12 ofzo.

Ik pak mijn bord en breng die naar het aanrecht.

Zoë begint af te wassen. Ik kom naast haar staan en was ook wat borden af.
Ze lacht vriendelijk naar me.

Ik droog mijn handen af en ga weer naar boven. Ik wil mijn kamer in lopen maar bots tegen Stiles aan die net zijn kamer uitkomt.

"Uitkijken is wel handig." Zegt hij kortaf en loopt naar de badkamer. Ik loop naar mijn kamer en sla de deur dicht.  Ik laat mezelf zakken tegen de muur. Tranen komen op in mijn ogen.

"Ik wil terug." Fluister ik mezelf toe.

Het is hier erger dan thuis. Ik kijk even naar die vele blauwe plekken op mijn arm. Zelfs met pijnlijke slagen van mijn moeder is het daar beter. Me zus , me stiefvader , mijn eigen kamer , bed.

+

Ik loop naar de badkamer en doe de douche aan. Mijn toilet tas zet ik op de wasmand en kleed me uit. Ik twijfel of ik in bad ga maar bedenk dan dat zoveel mensen in dit bad hebben gezeten en ik het vies vind. Ik trek de gordijntjes van de douche open en zet de kraan aan. Het warme water stroomt over mijn lijf.

Al snel is de hele badkamer vol met damp. Ik doe mijn handdoek om me heen en ga naar mijn kamer.

Ik kruip in bed en doe mijn ogen dicht.

Nog uren lig ik wakker.