The walls || fanficite

- Four -

In de klas kan ik alleen maar denken aan Stiles. Wat deed hij naast me.

Als ik terug denk aan de droom gaat het allemaal als een flits aan me voorbij. De droom , wat tenslotte werkelijkheid was , begon met dat hij mijn kamer binnen kwam en ik het toeliet. Hij kwam naast me liggen en legde een arm over mij heen. Ik trok er niks van aan. Hij trok me meer naar hem toe.

De bel ringt en ik schrik ervan, ik zat zo erg in mijn gedachten. Ik pak mijn spullen in en loop het klaslokaal uit.

"Hey, gaat het wel?" Hoor ik Luke zeggen.

"Ja, hoezo?" Vraag ik.

"Je bent een beetje van de wereld." Zegt hij en legt een hand op mijn schouder maar haalt hem er gelijk weer van af als hij mijn gezicht ziet.

"Er is niks." zeg ik met een glimlach en loop weg.

Ik ga bij Zoé en een paar meiden zitten. Ik heb wat vrienden gemaakt, ze zijn allemaal jonger maar toch , ze zijn aardig.

"Dus je zit hier sinds gister op school?" Vraagt een meisje met donkerbruin  haar , haar naam is Allison

"Ja, enne oud ben jij?" Vraag ik.

"16." Zegt ze.

Ik glimlach. "Ik ook."

Stiles loopt langs. Zonder naar mij te kijken loopt hij mij voorbij. Allison en Zoé kijken elkaar aan nadat ze mij zien staren. Ik kijk naar ze. "Is er iets?"

Allebei schudden ze hun hoofd met een glimlach.

Als ik naar de volgende les loop zie ik Malia en Stiles weer tegen de kluisjes aan staan zoenen. Hij ziet me maar gaat gewoon door , ik bedoel. Waarom zou hij ook stoppen.

In de les let ik weer eens niet op. En denk nog steeds aan de 'droom'. Waarom maak ik me hier toch zo druk over.

+

Ik zit op Zoé's kamer. We hebben het over van alles en nog wat.

"Dus je had een vriendje?" Vraagt Zoé lachend.

"Ja, had." Zeg ik en druk mijn lippen op elkaar.

"Aw. Je krijgt er wel weer een."

"Hoeft voor mij niet." Zeg ik glimlachend. "Zoveel problemen."

"Oh nou beter." Zegt Zoé blij.

"Eten!" Hoor ik Anne vanaf beneden roepen. Iedereen stapt moeizaam z'n kamer uit en loopt naar beneden.
+

Ik zak onderuit in mijn bed.

Ik ga maar weer eens slapen. en dan , zoals elke dag. Naar school , eten , douchen slapen. Repeat

Ik word er gek van, mijn leven is zo saai. Ik wil leuke dingen doen met vriendinnen , vrienden. Niet hier zitten is wat ik wil. Dan ben ik al blij.

Ik ga onder de dekens liggen en sluit mijn ogen.

Na ongeveer een uurtje word ik wakker door gebonk naast me. Stiles , natuurlijk.

Het stopt wel , herhaal ik in mezelf maar het bleef doorgaan.

Ik kon er niét doorheen slapen. Geïrriteerd sla ik de dekens van me af en Ik stap uit bed en open mijn deur.

Ik overtreedt nu iéts teveel regels. Maar ja , alsof slapen nu lukt.

Ik open Stiles z'n deur , maar hij ligt niet in bed.

"Stiles?" Fluister ik.

Ik hoor hard geadem. Ik stap in zijn kamer en zie Stiles op de grond achter de deur zitten.

Van de schrik zet ik stappen achteruit.

Zijn hoofd zit onder het zweet ,en hij is heel bleek. Onder zijn ogen is het rood, paarsig.

Net als wat Zoé beschreef

Ik zak neer voor hem. "Hee rustig." Zeg ik en pak zijn hand.

Hij begint te happen naar lucht. Ik schrik en heb geen idee wat er gebeurd.

"Stiles wil je water?"

Hij antwoord niet. Hij bijt met zijn tanden op elkaar.
"Ik moét Karin halen!" Zeg ik.

Als ik wil op staan pakt hij mijn hand.

Hij schud zijn hoofd. "N-nee." Zegt hij met moeite. Weer hapt hij naar adem.

"Rustig. Je hebt adem genoeg , denk niet dat je te weinig hebt."

Ik zoek naar iets te drinken in zijn kamer. Paniekerig loop ik rond. Zijn adem gaat steeds sneller. Ik begin traan ogen te krijgen en begin paniekerig te raken. Ik moét iemand halen.

Ik zie een glas water staan. Ik ga er heen en pak het glas water. Ik zak weer neer naast Stiles. Zijn handen trillen en zijn ijskoud. Zijn rode paars achtige kringen onder zijn ogen zijn eng, alsof hij langer dan een week niet heeft geslapen.

"Hier." Zeg ik. als ik het wil geven zie ik dat zijn hand helemaal trilt. Dit gaat niet. Ik zet het glas met míjn trillende handen tegen zijn lippen aan.

Zodra hij het water binnen krijgt begint hij iets rustiger te ademen. Maar zijn trillende handen blijven, zijn bleke huid , rode kringen. Ik ren zachtjes op mijn tenen naar de badkamer en pak een washand en maak die nat.

Ik maak zijn gezicht schoon. Mijn hart gaat tekeer. En Stiles begint steeds meer te trillen.

"Wat kan ik doen." Zeg ik fluisterend.

Ik sta op. Ik wil hem overeind trekken om hem in bed te doen maar hij is veels te zwaar en werkt niet mee.

Ik ga weer naast hem zitten en probeer zijn handen met die van mij te warmen.

"Wat gebeurt er met je." Fluister ik in mezelf.

Langzaam beginnen mijn ogen te hangen. Stiles begint minder te trillen. Langzaam zak ik in en val in slaap tegen Stiles zijn schouderbaan. Mijn handen nog steeds om die van hem heen.