Hoofdstuk 2

27 2 0
                                    

"Het is trouwen wel een groot verschil of je nu naar mijn huis of jou huis zou gaan." Zei ik.
Hij keek me aan met een verwarde blik. "Hoezo?!"

"Nou, als we naar jou huis zouden gaan dan moeten we eerst nog de bus een half uur pakken. En mijn huis is gewoon om de hoek."
"Daar heb je een punt." Zei hij. "Nu waarover ik aant denken was, hé." Ik onderbrak hem "Ja, maar waarom ben je hier eigenlijk in de eerste plaats?" Het was een goede vraag vond ik, normaal is hij hier nooit. Of toch nooit in "alleen". Zijn vader komt hier regelmatig om mijn moeder te zien en dan is hij er soms ook.
"Één, ik ben hier omdat mijn vrienden hier ergens wilden skaten. Het was zo iets van dat er hier meer plaats was of zo. En twee, ik was aan het denken over dat als mijn vrienden hier altijd gaan beginnen skaten dat ik jou meer zou zien. Plus, ik had gewoon zin in een koekje." Ik moest er van lachen. Hij had wel een klein gevoel voor humor.

Verder ging het gesprek alleen maar over school en over punten en alles wat daar bij hoort. Hij ging wel naar een geweldige school, een school waar ik mezelf kan zijn en waar ik me thuis voel.
In de school waar ik nu zit voel ik me totaal niet thuis ik hoor wel bij een groepje maar alles wat ze doen vind ik niet leuk. Ze roddelen ook achter iedereen hun rug en zelf die van mij. Op een bepaalt moment zal ik het niet meer aan kunnen.

Hoewel ik één goede vriend heb. Dat eigenlijk een echte vriend is. Hij staat altijd voor mij klaar en met hem hou ik de beste gesprekken. Maar toch, het zou geweldig zijn om te veranderen van school.

"En hier is het." Onderbrak ik heel het gesprek. Ik hielt mijn sleutel uit mijn tas en deed de deur open. Waneer ik de deur helemaal open zwaaide hoorden ik stemmen achter me, niet die van Lucas.

Ze zeiden iets van "Veel plezier!" En gefluit. Ook gelach hoorde ik. "Tot morgen jongens!" riep Lucas terug.

Hij stond in de deur opening en ik stond binnen, te kijken naar zijn ...
Toen hij omdraaide en naar binnen liep zag ik stil aan zijn gezicht. "Iets drinken?" Zei ik. "Heb je cola?" Ik knikte en liep naar de keuken. "Doe de deur wel toe!" Riep ik nog.

Ik nam een paar glazen en legde die op het aanrecht. Dan liep ik naar de koelkast en zocht de cola fles. Hij lag ergens vanonder dus moest ik me ook bukken. Dat is een nadeel aan groot zijn. Maar dan nog is het een voordeel.

Ik draaide de fles open en schonk het in de twee glazen. Ondertussen had Lucas de weg naar de keuken gevonden. En hij begon een gesprek

"Je wou toch is een keertje skateboarden ?" Ik keek op en zei. "Ja, zeer graag zelfs." Ik had Lucas hier al wel een paar keer over vertelt en hij vond het iets geweldig. "Wil je ander is met ons mee skaten?" Stelde hij voor.
Ik kon niet twijfelen over mijn antwoord dus zei ik direct "OMG! Ja! Maar... Ik heb geen skateboard." Hij was aant denken en dat maakte me nerveus.

"Je mag er wel één van mijn lenen." Hij glimlachte naar me. "Als dat mag, dan is dat wel leuk." Hij zat langs de andere kant van het aanrecht. Na mijn zinnen kwam hij iets dichter naar voren geleund en fluisterde luid "En weet je, het mag ook."
En dus deed ik het zelfde en fluisterde "Dan is het zeer leuk." We moeste allebei lachen.

Ik gaf hem uiteindelijk het glas en nam een slok van mijn glas.
"Wanneer wil je met ons mee?!" Vroeg hij na zijn slok.
"Waneer gaan jullie?!"
"We gaan elke zondag en woensdag." Zei hij.
Het was nu woensdag dus vandaag zou niet meer gaan, want Lucas is nu bij mij. "Is zondag goed?!" Vroeg ik voorzichtig. "Geweldig!" Zei hij met een glimlach op zijn lippen. "En waar is het?!" Vroeg ik. Hij pakte een papiertje een schreef een adres op. "Kom naar hier en ik haal je daar op." Zei hij toen hij het aan mij gaf.

"Maar ik moet nu wel gaan, het word laat en ik moet nog thuis geraken." Ik knikte.

Toen ik de deur achter hem toe deed kreeg ik een berichtje.

Gold: Hey!!! Ik heb je iets geweldigs  te vertellen! Je zult het niet geloven !! Bel je me even ?! Xx

Ik: hey, ik bel je zo ik moet nog even iets halen. Xx

Gold: OKE!

Ik liep naar de diepvriezer om mijn pizza er uit te halen en warmde hem op. Ik weet dat Gold het niet leuk vond als ik nog andere dingen aan het doen ben terwijl ik bel. Omdat ik dat niet oplet of zo. Ik ben wel benieuwd naar wat Gold me te vertellen heeft. Normaal als ze mij iets wil zeggen zou ze afspreken of gewoon naar mijn huis toe stappen zonder iets te zeggen. Gold is geen vriendin van de school waar ik naar toe ga. Ze komt eigenlijk van een paar straten verder. We hadden elkaar ontmoet tijdens een housewarmingparty van  iemand in de wijk. Toen mijn pizza klaar was at ik hem op. Ik kreeg wel een berichtje van Gold om te vragen of het nog lang duurde of niet. Ik reageerde er op dat ik zo zou bellen maar dat ik aan het eten was.

Na mijn pizza besloot ik om Gold te bellen en dus drukte ik op het telefoon tekentje bij haar naam.

Ik: "Hey?!"
Gold: "Hey!"
Ik: "wat wou je me vertellen?!"
Gold: "Ik, Gold, heb een vriendje!!"
Ik: "Echt?! Want de vorige keer was het een grap."
Gold: "ik meen het echt!!!"
Ik: "en wie is het?!"
Gold: "Zijn naam is Lucas."

Wacht wat! Lucas ?! Mijn stiefbroer Lucas?! Ik dacht dat hij geen vriendinnetje had.

Ik: "Lucas, he?! Kan ik hem is ontmoeten?!"
Gold: "oh dat is een goed idee!"
Ik: "Oke Gold, ik moet gaan!  Veel geluk in je liefdesleven!"
Gold: "Haha oke bye !"

****************

Zo dit was hoofdstuk 2! Hopelijk (zo als altijd) vonden jullie het een leuk hoofdstuk.
Hebben jullie nog ideeën voor mijn verhaal mag je dat altijd vetellen in de reacties en bij berichten. Dan zal ik doen wat ik kan om dat idee in mijn verhaal te verwerken.

Love ya xx
Anke x

MattWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu