Matt

Hoofdstuk 1

"Mam!" Riep ik door het huis.

"Ze is toch niet weer weg. Dat is al de zoveelste keer deze maand" mompelde ik nog steeds opzoek naar haar.
Ik vertelde mezelf dat ze er niet was en ging naar de keuken om iets te eten. Zoals ik altijd doe na school.
Het eerste dat me opviel toen ik de keuken binnen liep, was een post-it. Het hing aan de koelkast en er stond iets op.
Ik hield het van de koelkast en las wat er op stond.

'Ik zal vanavond weer wat later zijn. Don heeft me mee uit gevraagd en natuurlijk heb ik "ja" gezegd.

Ps. Er licht een pizza in de frigo ;-)

Kusjes,
mama xxx'

Dus mijn moeder zal vanavond er niet zijn. Ik legde het briefje op tafel en ging mijn zoektocht naar eten voortzetten.

Het enige dat ik vond was een droge koek. Het is beter dan niets! Misschien moet ik naar de winkel. Mam zal er niet veel van kunnen zeggen dus... Jup.

Ik liep nog rap naar boven om mij een beetje op te frissen zodat ik niet meer naar zweet of iets rook en zodra ik terug beneden was pakte ik mijn sleutel en verliet het huis.

Het was niet zo ver wandelen van mijn huis naar de winkel dus ik zou niet zo lang in de kou staan. Hoe mooi de winter wel niet kan zijn... Toch heeft het zijn nadelen. Zoal de zomer, het is wel mooi en alles maar je hebt van die dagen dat er grote hittegolven zijn. Het zou natuurlijk nu wel goed uitkomen, die warmte.

In de winkel waren er niet zoveel mensen. Waar ik me natuurlijk van verbaasden want normaal zijn hier zoveel mensen. Maar goed. Ik zocht de afdeling van het snoepgoed, want ik ging koeken kopen natuurlijk.

Ik kwam uiteindelijk de winkel uit met in het ene hand een pak Oreo's en in het ander een chocolade reep.

En dan nu terug naar huis stappen. Ik was me aan het concentreren op geluid dat rondom mij was, wat ik zelf maakte en de dieren die er eventueel zouden zijn. Ik betrap me het vaker doen na de les van Nederlands. We hadden het over geluiden. Ik hoorden vogels, voetstappen, auto's en.... Wacht.. Is dat een skateboard?

Ik draaide me om en mijn oren waren toch geen bedriegers.
"Hey, Luna!" Riep de jongen op het skateboard. Het was moeilijk te zien wie het was maar al snel kwam hij dichter. "Hum... Lucas??" Zei ik voorzichtig. Ik was niet zeker maar de jongen leek wel erg hard op mijn stiefbroer Lucas. Zijn blond/bruin haar, zijn gezicht en zijn hipster style was ook het zelfde dus het moet hem wel zijn.
En waarom zou hij mijn naam dan ook nog eens kennen.
Toen hij voor mij tot stilstand kwam pakte hij zijn skateboard en leunde er half op. "Hoe gaat het?!" Vroeg hij.
"Goed"
"Waar ga je heen?!" Zei hij weer.
"Hum... Gewoon naar huis, er was niets in huis voor te eten dus ik dacht 'laat ik naar de winkel gaan!'"

Het was een tijdje stil tussen ons twee, toen ik opmerkte dat hij eigenlijk al heel die tijd naar mijn pakje Oreo's stond te staren vroeg ik "wil je er ééntje?! Je staat er zo naar te staren."
Hij schrok op.
"Hum... Nee hoor, alle.. Ja maar ik was aan het da denken, maar ik wil er altijd wel één."
"Waar over?!" Vroeg ik en gaf hem het koekje.
"Hum... Wil je anders met me mee wandelen naar huis, of u huis maakt niet uit. Dan leg ik het onderweg wel uit" ik knikte en liep verder.

******************
Zo, ik stop hoofdstuk 1 hier.
Hopelijk vonden jullie het leuk.
Als je ideeën hebt en als je de hoofdstukken iets langer of korter willen is mag je me altijd iets laten weten.

Love ya xx
Anke x