Hoofdstuk 3

25 3 2
                                    

De avond viel al snel en dus besloot ik om naar boven te gaan.
Maar voor ik dat doe moet ik alle lichten beneden uit doen bedacht ik me toen ik op de trap stond.
Ik liep de treden die ik al opgestapt was weer naar beneden.

Keuken: Done
Woonkamer: Done
Toilet: was al Done

En de gang deed ik toen ik boven was.
Ik kwam in mijn kamer en liet me direct achterovervallen op mijn bed. Ik begon alles even op een rijtje te zetten.

Lucas komt hier vaker, ik kan mee gaan skaten en Gold is samen met Lucas... Of ik denk toch Lucas als in 'Lucas mijn stiefbroer'.

Mijn gedachten werd verbroken door iemand die op de deur klopte.
Ik schrok op en keek naar de deur.
Ik zag de klink naar beneden gaan en vervolgens ging de deur open.
Ik slikte even, ik kon nergens heen en de persoon weet vast dat ik hier ben. "Schat?!" Hoor ik een stem zeggen. De deur ging moeizaam open en dat maakte me nerveus. Hoewel ik er over na denk, ik wordt door veel dingen nerveus.
"Ja?!" Gaf ik als antwoord. De deur ging nu wel helemaal open.

Oef!!

Het was mijn moeder.

Buiten haar zou ik niet weten wie er zou staan maar dat maakt nu allemaal niet meer uit. We leven toch in het 'nu'?! En niet in het verleden?!

Ze kwam binnen en ging naast me zitten op bed. "Zo als je weet houden ik en Don heel veel van elkaar. En al een tijdje ook." Ik knikte. Want dat wist ik maar al te goed.
"En ik weet nog dat je aan het gluren was door de deur om te zien wat ik aan het doen was. En je renden toen weg omdat je dacht dat ik boos was." Ik knikte nog maal's.
"Wel, ik weet dat je al mijn ex'en niet vertrouwde en daar had je gelijk in. Maar nu weet je dat het anders is toch?!" Ik onderbrak haar.

"Mam... Zeg maar gewoon wat er is." Ze slikte en was aan het frullen aan haar jas die ze nog steeds aan had. "Ik en Don... We..." Mijn moeder was nerveus. Ik weet niet waarom. Ik hoop niet dat ze uit elkaar zijn... Ik bedoel... Don is de enige van ze allemaal die ik eigenlijk mag. Niet dat mijn moeder er zoveel had na mijn vader.

"We gaan trouwen!" Zei ze met een zucht van opluchting en ze keek me vol verwachting aan op wat ik er op zou reageren.

"Wat geweldig!" Riep ik luid. "Je bent echt niet boos?!" Vroeg ze met een bezorgt gezicht... Ze veranderd echt voortdurend van emotie. "Nee mam, ik vind het juist geweldig!" Ze gaf me een knuffel en grief haar gezicht in mijn schouder. Ik voelde hoe ze glimlachte en dat maakte mij ontzettend blij. "Maar mam..." Ze schrikte op na die woorden. "Laat dit hartje niet breken, beloofd?!" Ze knikte.

Daarna ging mijn moeder weg en ik ging slapen.

Flashback

"Je vader is gewoon een tijdje weg" ik snapte niet waarom... Waarom zou hij nu weg gaan?! Hij lag daarjuist nog slapend in zijn bed zoon uur geleden?
"Waar heen?!" vroeg ik.
Mijn moeder moest daar van nadenken. "Ergens waar hij goed verzocht word met rijst in gouden potjes..."
Ze maakte me iets wijs... Mijn vader zou nooit rijst eten uit gouden potjes. wie doet dat nu?!
"papa zou nooit rijst eten uit gouden potjes." Ze moest zuchten en barste in tranend uit. "Hij komt wel terug" huilde ze het uit. Mijn oma kwam er bij en nam me op zodat ze me droeg.
"Bomma?! Waar is papa?!" Ze zweeg tot we bij de auto waren. "We gaan hem nu een bezoekje brengen." Ik glimlachten... Mama loog... Hij was niet weg. Zelfs, we gaan hem nu bezoeken. we reden door bossen en een stadje, mijn stadje. We stopte voor een grote enge poort.
"Kom maar mee." Ze hielt mijn handje vast.

We waren in een kerkhof. Zou papa hier zijn om opa te bezoeken?! Ze stapte bij een steen met veel bloemetjes op. "schat, ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar... Je vader is..."
BAM!!! Het dood woord.... Ik kon het niet eens horen hoe ze het zei maar ik voelde het wel.

End-flashback

Ik schrok wakker. Er scheen een streepje zon in mijn ogen.
Ik keek op de klok... Hum... Nog maar zes uur... Ik ging terug liggen om dan pas om 6u30 wakker te worden.

Toen mijn wekker me krijsend wakker maakten stond ik op en wankelde ik naar de kast. Ik besloot een witte t-shirt aan te doen en een blauwe jeans broek. Als vestje droeg ik een rood geruite hemd. Ik ging mijn haar nog is door en ging daarna mijn kamer uit naar de badkamer. Daar deed ik een klein beetje make-up op en legde ik mijn haar goed.

Aan het ontbijt was het stil. Maar niet gênant stil. "Welke lessen heb je vandaag?!" Ik keek op. Mijn moeder zag er goed uit, vrolijk en trots.  "Nederlands, wiskunde, Po en nog wat vakken." Ze vroeg dat vroeger altijd...
Ze wou altijd iets hebben om over te kunnen praten. Wat ik wel snap want dat is ook leuk.

We hadden die dag ook veel gepraat aan tafel en nog zelfs net voor ik vertrok naar school.

"Oké, ik moet nu echt gaan. Bye!" En ik deed de deur achter me toe en vertrok naar de bushalte.

*****************
Sorry dat het zo lang duurde voor een nieuw hoofdstuk maar ik moest nog iets af krijgen voor Nederlands.

Love ya xx
Anke x

MattWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu