Matt

Hoofdstuk 5

Lucas leerde me om balans te hebben op een skateboard. De ander jongens waren met hun eigen trucjes bezig.
Mijn vader kon vroeger skate en hij wilde het me leren maar deed het nooit. Soms sta ik stil en vraag mezelf af hoe het zou geweest zijn als hij er nog zou zijn. Misschien had ik van hem leren skaten en had ik Lucas nooit gekend. Misschien zouden we samen ijs gaan eten of naar de cinema gaan, wat we ook ooit zouden doen ik denk dat het leuk zou zijn.
"Hey, luister je nog?!' Onderbrak Lucas mijn gedachten en keek me bezorgt aan.

"Oh! Niet echt eigenlijk, sorry echt waar. Het is gewoon een gedachten."

"Blijkbaar wel een erge gedachten, je huilt bijna." Merkte hij op. Heb ik dan gehuild? Ik wreef onder mijn oog. Hij had gelijk, er was een vochtig plekje onder mijn oog en mijn ogen waren bewaterd.
"Ga anders even bij Matt zitten, dan haal ik zakdoekjes."
Ik knikte een dwarrelde mijn weg heen het bankje waar Matt zat.

"Gaat het wel?!" Vroeg Matt bezorgd toen ik naast hem kwam zitten. "Niet echt om eerlijk te zijn."
Ik voelde hoe hij met zijn hand over mijn rug wreef, dat deed goed. Mijn gedachten dwarrelde helemaal door elkaar. Ik begon te denken wat er zou gebeurd zijn moest mijn moeder er niet meer zijn inplaats dan mijn vader of moest ik er helemaal niet zijn geweest. De gedachte alleen al liet een hele waterval uit mijn ogen komen. "Hey, probeer je gedachten misschien te verzetten. Denk bevoordeeld aan iets leuks." Zei hij geruststellend. Ik merkte op dat ik onze hele conversatie naar de grond heb zitten staren. Ik keek naar boven recht in zijn ogen, ze waren donker bruin net zoals zijn haar. Hij glimlachte even naar mij, op een of andere manier voelde ik me er veel beter door. Ik keek terug naar beneden tot ik iemand hoorde aan lopen. "Hey" zei de zachte stem van Lucas. "Hier" hij gaf me een paar zakdoekjes. "Dank je."
"Gaat het al wat beten?!" Vroeg Lucas. Ik knikte "Matt heeft me een beetje getroost." Ik voelde zijn hand weer wrijven over mijn rug, ik was het al vergeten dat hij zijn hand op mijn rug had.

Toen ik thuis kwam kwam er een geweldige geur in mijn neus terecht. "PANNENKOEKEN!" Riep ik luid een spurtte naar de keuken.
"Fijne dag gehand lieverd?" Ik knikte. De geur van pannenkoeken was zo geweldig! "Ga maar even naar boven om je grief weg te leggen dan zal het hier wel klaar zijn.
*************
Ik had even de moed niet meer om te schrijven, maar hier is weer een nieuw hoofdstuk!

Love ya xx
Anke x