Onsuz bir güne merhaba demiştim.
O artık yoktu hayatımda benim değildi avuçlarımdan kayıp gitmişti. Ne yapacağımı bilmeden çaresiz bir şekilde düşünüyorum kafamda onlarca cevaplanmayı bekleyen sorularla doluydu.
Yatağımdan Kalktım hiç iştahım yoktu Oysaki iki gündür boğazımdan bir lokma bile geçmemişti, bir kahve yapdım, bir müzik açtım birde sigara yaktım yalnızlığımı belkide böyle dindirmeye çalışıyordum. Şimdi sorucaksın bana ne oldu diye ne olduğunu ben bile bilmiyordum. Bütün erkeklerimi böyle, yoksa milli piyango misali banamı denk geldi böylesi onu henüz bende çözemedim. Ne çok zor şey derdim hep kendi kendime " aşk acısı" halbuki hayatta o kadar çok acı Şeyler vardıki ama insan bunları düşünemiyordu bile çeketimi aldığım gibi fırladım evden iyi bir deniz havası iyi gelir diye düşünmüştüm. Deniz, Güneş, gökyüzü pırıl pırıl parlıyordu ama birde etrafıma baktığımda ya iki sevgili yada hayattan bunalan insanlarla karşılaşıyordum kendi kendime yalnız değilsin senin gibi onbinlercesi var diyordum.
