Düşen elbisemin askısını komple indirdi ışığı kapatıp üstüme geldi Sonrasını hatırlamıyorum bile o kadar çok içmişimki sabah gözlerimi zorlukla açtım. Kerem yanıbaşımda yatıyordu kafamda tek bir soru vardı bozdumu?
- Kerem uyan çabuk !
- hııııııı
- aşkım kalk hadi
- bebeğim azcık daha
- offfff olmaz Kerem kalk hadi!
- ne oldu ne bu telaş Eylül ?
- dün gece ne oldu?
- herşey ortada değilmi sence
- ne kadar da rahat söylüyorsun öyle
Sinir ve telaşla duş almak için yataktan kalktım birde ne göreyim çarşaf kan içindeydi hayır , hayır olamaz böyle birşey ben şimdi ne yaparım. Banyoya girip oturdum göz yaşlarımla yıkanmıştı zaten pis bedenim hemen hazırlanıp kereme birşey demeden çıktım kendimi çok çaresiz hissediyordum ki, arkadamdan gelme tenezzülünde bile bulunmamıştı bir taksiye binip Neşelere gittim olanları duyunca kulaklarına inanamadı beni teselli etmek için "zaten evleneceksiniz paralama bu kadar kendini" desene de gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Neşenin dizine uzandım ağlamaktan yorgun düşüp uyuya kalmışım annem Keremle tatil köyünde bildiği için geceyi Neşelerde geçirdim. Telefonum kapalıydı keremin sesini dahi duymak istemiyordum. Sabah eve geri döndüm bütün gün evde koca karılar gibi izdivaç proğramları izledim. Psikolojim altüs olmuştu ahhhh be annecim o güven dolu bakan gözlerini yalancımı çıkardım ben şimdi affet annem beni affetttt
