İki gün oldu ayrılalı sanki iki gün değilde iki yıl gibiydi bir kelime dahi birşey yazmıyordu. Yahu be adam hiç mi özlemiyorsun ? Hiç mi canın yanmıyor ? O kadar çok merak ediyordum ki merak ettikçe düşünüyor, düşündükçe beynimde onbinlerce soru oluşuyordu. Nerde, kimle, ne yapıyor diye düşünmekten beynimi yemiştim. Yalnız kalınca insan kendini biranda boşluktaki gibi hissediyordu tutunacak bir dalın varken şimdi yok her aşk birgün bitecekti zaten ya ayrılık yada ölüm bizi sevdiklerimizden ayıracaktı ama olsun erkendi sanki, hayırlısı buymuş demekten başka bir cümle kuramıyordum.
Bütün insanlar aptal aptal bana bakıyor gibiydiler hiç mi aşk acısı çeken kız görmediniz diye bağırasım geliyordu. Yürümekten yorulmuştum. Bir ağacın altına oturdum kulaklığımı taktım ve bir şarkı açtım kafamı dağıtmaya çalışıyordum. Bu halde nasıl mutlu olunur hiç bilmiyordum en iyisi herşeyi zamana bırakmaktı herkesin de dediği gibi belkide zaman herşeyin ilacıdır.
