H11 deel 1

1.7K 121 0
                                    

*ander halve week later*

We lopen door het bos, en we zoeken alle twee onze mate's nog. We zoeken nu al ongeveer 2 weken en we hebben geen van beide onze mate gevonden. Hoe erg is dat!

"Ik heb geen zin meer" zeur ik "ach man zeikerd".

Cameron loopt stevig door en ik probeer hem bij te houden. Het is s'avonds en ik ben moe. Mijn benen voelen als spaghettie slierten. Ik kan elk moment op de grond vallen en slapen.

"Cameron ik wil slapen" zeur ik nog erger. "Kom dan op mijn rug" hij staat stil en hurkt een beetje. "Maar je rugzak?" Hij zucht en haalt wat kleren uit zijn rugzak. "Draai je eens om" ik kijk hem verbaast aan maar draai me toch om. Hij ritst mijn rugzak open en stopt er wat in. Ik draai me om en hij staat alweer wat gebukt.

Ik spring op zijn rug "zit je goed princess?" "Ja hoor prins" grinnik ik. Hij loopt weer verder en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.

~

Ik val bijna in slaap als ik wat hoor kraken. Cameron staat stil en kijkt om zich heen. Ik kijk ook om me heen maar zie niks. Cameron loopt maar gewoon door en ik kijk nogsteeds een beetje om ons heen. En weer kraakt er wat "Cameron ben jij dat die kraakt?" Vraag ik fluisterend. "Nee, volgensmij niet".

Even later hoor ik weer gekraak en kijk verschrikt om me heen. "Cameron dit is echt niet grappig hoor" ik tik hem op zijn hoofd en kijk boos naar zijn achterhoofd. "Ik zweer het je dat ik dat niet was" zegt hij zichzelf verdedigend.

"Wat is dat dan?" Zeg ik fluisterend. "Weet ik veel". Hij loopt weer gewoon door maar dan voorzichtiger.

En weer hoor je gekraak "Facking hell, wie de fack was dat!" Schreeuw ik boos om me heen kijkend. "Ik" zei een onbekende stem.

Ik schrok me de pleures en Cameron blijkbaar ook, want hij laat mijn benen los. Ik val met mijn kont op de grond. "Serieus Cameron!?" "Sorry" zegt hij en helpt me met opstaan.

"Wie ben je en wat moet je" schreeuwt Cameron door het dichte bos. "Ik" horen we weer. Ik kijk om me heen en zie iemand in het donker staan. Maar die iemand worden meerdere iemanden en ik pis me bijna in de broek van angst.

Ja ik ben een wolf maar wij 2 tegen 7 man nee dat wordt hem niet.

"Wat moeten jullie van ons?" Vraagt Cameron iets wat twijfelend.

"Jullie". "Wat, waarom?" Vraag ik bang. "Omdat jullie onze territorium in zijn gegaan" "echt waar sorry dat wisten we niet. We gaan zo snel mogelijk weg" Zeg ik iets wat paniekerig.

"Nee, de Alpha wilt dat jullie met ons mee gaan dus dat gaan jullie ook doen ook" zegt de man kalm.

"Nee waarom zouden we!" Zegt Cameron boos. "Omdat hij dat wilt" zegt hij iets wat geïrriteerd.

De mannen komen op ons af en nemen ons mee naar onze ondergang.

------------------------------------------------------

Xx me

Crazy She WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu