Aşk hep samimidir derlerya hani,bende hepiniz gibi buna inandım.Fakat nedense soğuk,samimiyetsiz yüzünü gördüm aşkın.Acılarımız da ortak,umutlarımız gibi...Sevdiğimiz sevmedi,seven de çıkmadı zaten bizi.Ölü bi adamı beklemek gibiydi umutlarım.Gelmiceğini bile bile bekledim...Hayat hep umut fısıldadı kulağıma,tıkayamadım.Duymak istemedim sigarayla beraber yaktım hatıraları,küllerinden doğdular.Ne yapsamda kurtulamadım geçmişimden.Uğraşma boşuna sende kurtulamazsın okur,deneme canın yanmadan vazgeç be kardeşim.İyi ki Tebessümler var, herşeye onun güldüğünü görmek güzel dimi? Sana gülmese de.Beni sorarsan canım okurum;
''Yakınımdasın...ölüm kadar yakın,hayallerim kadar da uzaksın''
Demek isterdim ona bağırarak,kalbine işlemek isterdim o sevgiyi,kıskanmasını,sahiplenmesini isterdim.Bana duygusuz bakan gözleri,bi kez olsun sevgiyle baksın isterdim...
AMA BIKTIM...ONDAN DEĞİLDE BEN,BANA YAPTIKLARINDAN BIKTIM...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Toplayın Lan İçimi!
RandomÖylesine yazılmış bi kitap. Ben yazarak sizlere içimi dökücem, Siz okuyarak toplayacaksınız içimi her Kırıntıya kadar!
