(3)
يوسف موجها كلامه لميرنا:مين دى؟؟
ميرنا بتوهان:يوسف دى دى..دى ساره.
يوسف:ساره مين؟؟
ساره لفتله وبمنتهى الثقه والغرور قالتله.
ساره:ساره احمد سليم..عرفتنى يابشمهندس؟؟
يوسف بصلها وفتح عينه على اخرها من هول المنظر ملاك متجسد فى بشرى واقف قصاده وفى باله.
يوسف:معقوله..معقوله دى ساره..لالالامش ممكن..يارب ده حلم ولا علم...ايه اللى حصل ياناس؟؟..معقول دى ساره؟؟
ساره:لسا معرفتنيش ولا ايه؟؟
يوسف اكتفى بالصمت والنظر ليها..ياه كم هى مثيره فى هذه الملابس التى ابرزت مفاتنها الجسم المنحوت المتناسق ومكياجها الخفيف الذى اعطاها بريق خاص والنضاره اللى قلعتها دى خلت منظر عيونها جميل خصوصا الكحل اللى حدد عينها وشعرها الدهبى الطويل المسترسل على ضهرها وخدودها الموردا وشفايفها ال...
وصحى يوسف على صوت ميرنا.
ميرنا:طيب ادخلى ياساره هتفضلى واقفه كده؟؟
ساره:لا انا هنزل وابقى انزلى انتى ماشى..سلام.
ونزلت ساره وراقبها يوسف بعينه لحد ما اختفت من قصاده.
ميرنا بمشاكسه:ايه ياجو بتشاور عقلك ولا ايه؟؟
يوسف باستغراب:ايه اللى انا شوفته ده دى اتقلبت 180 درجه.
ميرنا:هى اساسا جميله بس زى ماقلتلك جمالها كان مستخبى.
يوسف سكت ودخل وهو سرحان وبيفكر فيها ونسى يسلم على ابراهيم وميرفت من كتر تفكيره.
ميرفت:فى ايه يابت اخوكى ماله انتى زعلتيه؟؟
ميرنا:والله ماعملت حاجه.
ابراهيم:اومال ماله كده..مش عوايده يدخل ومايسلمش علينا.
ميرنا بسرحان:اصل اصل اصل.
ميرفت بانفعال:اصل ايه يابت ماتنطقى.
ميرنا بخضه:فزعتينى ياماما..اصل حصلت حاجه كده انا نفسى مش مصدقاها لحد دلوقتى.
ابراهبم:حصل ايه؟؟
ميرنا:اقولك ياولدى.
وحكتلهم ميرنا على التغير المفاجئ اللى حصل لساره.
.................................................................................................................
فى اوضة يوسف.
يوسف دخل اوضته ورمى حاجته باهمال على السرير وقلع جاكت البدله بضيق ورمى نفسه على السرير وسند ضهره على المخده وفى باله.
يوسف:معقوله دى ساره اللى شفتها من شويه؟؟معقول كل ده كان مستخبى على راى ميرنا؟؟وانا اهبل للدرجادى سايبها كل ده وهى موزه كده..تؤ عيب يايوسف دى بنت عمك.
