(2)
محمد:انسه ساره.
ساره لفت لمصدر الصوت وبصتله ودموعها فى عينها وعلى خدها..بصلها محمد وتنح قدام الوجه الملائكى ده وسحر عيونها الزرقاء الجميله والخدود المورده والبشره البيضاء..وفاق محمد على صوت ساره.
ساره بدموع:نعم..حضرتك عاوز حاجه؟؟
محمد بارتباك:اااانا..كنت كنت.
ساره بعصبيه:كنت اييييييه.
محمد:كنت ككنت عايز اطمن عليكى..قصدى يعنى عشان اللى حصل فوق وكده.. متزعليش.
ساره:متشكرا لاهتمام حضرتك انا مش زعلانه.
محمد:وعارفه والله مش لايق عليكى الزعل اسمعى منى..عارفه هقولك وصفه سحريه اتعملى مع الزعل على انه عدو..ساره بتبصله باستغراب من كلامه.
محمد:هبسطهالك..تخيلى انك واقفه على حلبة مصارعه والحزن هو خصمك.اااه بس خلى بالك الحزن خصم مش سهل ابدا.
وكمل بحركات مسرحيه.
محمد:ولما تبدا الجوله الاولى هتتهزمى وفى الجوله التانيه هيسرق منك الفرحه وفى الجوله التالته والرابعه هيديكى احزانه كلها دفعه واحده وفى الجوله الخامسه هياخد منك كل حاجتك الحلوه وفى الجوله السادسه هيقضى عليكى تماما وهيفوز الحزن بس انتى هتضربيه طااااخ طييخ طاااخ طااااااااااااااااخ.
ساره اندمجت معاه وهجمت عليه وكانت هتضربه.
ساره:ااااااااااااااااااااااااه.
محمد بخضه:ااااااااا مالك؟؟
ساره فاقت وقالتله:ااا..انا اسفه.
وبعدين انفجرت فى الضحك وكذلك محمد.
محمد:هههههههه شوفتى بقى لما بتضحكى بتبقى احلى ازاى.
ساره اتكسفت وبصت فى الارض.
ساره بابتسامه:ميرسى اوى لحضرتك خففت من حزنى وخلتنى اضحك.
محمد بمرح:دى شغلتى اساسا.
ساره ضحكة ضحكه صغيره ساحرته.
وقالها بتلقائيه:تعرفى انك جميله اوى.
بصتله ساره بغضب ودارت وشها الناحيه التانيه.
لف محمد وبصلها وقالها وهو بيحاول يخفف من حدة الموقف:والله انا مقصدش اضايقك اقسملك والله بجد متزعليش انا والله ارتحتلك اول ماشوفتك وقلبى اتفتحلك..معلش متزعليش منى بجد انا اصلى اللى فى قلبى على لسانى واعتقد ان دى مش حاجه وحشه ولا ايه؟؟
ساره بصتله وابتسمت.
ساره:خلاص حصل خير.
محمد:هبقى سعيد جدا لو بقينا اصدقاء.
ساره:اه طبعا ليه لا.
محمد طلع من جيبه كارت واداهولها.
محمد:ده كارت فى كل ارقامى لوحبيتى تتكلمى او لو جتلك نوبة الحزن دى تانى انا موجود هنفيهالك فى ثوانى.
