Gençler "yb!" yada "süper olmuş" yorum değil istek ve söylentidir. Yorum böyle olmaz. Yorumla meraklarınızı ve tahminlerinizi betirtirsiniz ve bir bölüme 3 yorum 11 vote gelmesi üzücü her bölümü enaz 40 kişi okuyor. Resmen yazasım gelmedi ellerim ters gitti telefona dokunamadım. Bildirim geldiğinde sadece vote büyük bir mutluluk değil watty yazarı için. Üzülüyorum...
Hermione odasından kafasını uzattı. Saat sabah 8'di. Evde ses olmadığı için mutfağa indi. Belki bir kahve alırdı. Ama hiç tahmin ettiği gibi olmamıştı. Kahvaltı masası hazırdı ve bir fincan dumanı tüten sıcak kahve onu bekliyordu. Mutfak tezgahına yaslanmış, siyah pantolon ve siyah muggle işi kazak giyen severus ona sırıtıyordu. Hermione ona doğru ilerledi yakışıklılığı onu büyülüyordu ama kontrolünü sağladı. Yavaşça tezgaha gitti dolaptan sakince bir bardak aldı. Su doldurdu ve salona doğru yürüdü. Severusun yüzündeki gülümseme soldu ve gitti. Gönlünü almak kolay olmayacaktı tabi. Bir süre mutfakta bekledi sonra kızın yanına gitti. Bir bardak suyun olduğu masaya baktı. Kız kitap okuyordu. Suyu aldı ve yerine kahve bıraktı sessizce bardağı mutfağa götürdü ve döndüğünde salondaki kitaplığından yüzlerce kez okuduğu ve hep zevk aldığı iksir tarihi kitabını aldı. Kızın hemen çaprazında olan tekli koltuğa oturdu ve yaslandı. Kız bir iki saniyeliğine ona baktı ve kitapa geri döndü. Severus kızın okuduğu kitabın şu an elinde olan kitapla aynı olduğunu gördüğünde gülümsedi. Normalde pek gülümsemezdi. Ciddi ve soğuk dururdu. Ama bu kız yanında olduğunda hiçbirşey yapmasa bile onu gülümsetebiliyordu. Hermione durumdan rahatsız olmuştu. Okurken birinin yanında olması hissi iyiydi ama bu kişinin severus snape oluşu onu tamamen başka bir dünyaya götürüyordu. Kız hiç kimseden ondan hoşlandığı kadar hoşlanmamıştı. Zaten ilk aşkıda oydu. Hermione yıllar sonra bile hiç yaşlanma belirtisi göstermemiş genç yüze baktı. Neler düşündüğünü anlayınca ayağa kalktı.
-odamda olacağım snape.
-hermione. Şey demeliyim. Bu benim için anlamsız ama özür dilerim. Yani dün öyle anlamsızca parladığım için. Sakinleşince sana yaptığım kabalığı anladım.
-önemli değil severus. (nefes verdi.) hadi gel kahvaltı edelim. Tabi sen benden önce etmediysen.
-hayır. Seni beklemiştim.
-sağol.
-hiç önemli değil.
İkiliden beklenenin aksine sakin bir kahvaltı olmuştu. Masayı ikisi birlikte topladı ve temizledi. Hermione bu evin içinde neyi yapabilir neyi yapamaz bilmediğinden sadece oturup birşeyler okuyordu. Belli bir süre sonra kitabı bitecekti ve işte o zaman ne yapacağını hiç bilmiyordu.
-severus sana birşey sormalıyım.
-tabi.
-yani her evin bir takım kuralları olur. Senin kurallarından çıkmak iatemem. Bu ikimiz içinde kötü sonuçlar doğurabilir eğer kuralların varsa...
-ah. Doğru. Biliyorsun zaten görev yüzünden hep yanında olmalıyım. Bu nedenle ne yaparsak ikimiz yapacağız ama girmeni istemediğim yerler var. Mesela çatı katında yapımı tamamlanmış iksirler var ve tamamen bir depo oraya girmeni istemiyorum. Tabi birde odama. Orası özel alan. Bende senin odana girmem. Anlıyorsun değilmi?
-seveus senden bir şey isteyeceğim. Sana ne sorarsam sorayım doğruyu söyleyecekmisin?
-özel bir şey değilse tabi.
-voldemort'a kaçacağı iksiri senmi hazırlayacaksın?
-hayır. O artık benim sadakatimi sorguladığı için iksirini başkasına yaptıracak.
