Bölüm - 1 (Yağmur)

327 21 22
                                    

Şiddetli fırtına ve dondurucu bir soğuk hakimdi havaya. Bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu. Etrafı yağmurdan kaçışan insanlarla doluydu. Onun tek yaptığı ise oturduğu bankta damlaların denizde kayboluşunu izlemekti. Üzerindeki siyah kaban şuan tamamen ıslaktı. Soğuğu ne kadar umursamasada titremeye baslamıştı. Yinede banktan kalkacak gibi görünmüyordu. Burası onun kaçış yeriydi. İnsanlardan her kaçışında sığındığı yer burası olurdu. Şimdi gözleri kapalı suskunluğunu dinliyordu. O an aklına gelen kelimeleri seslendirdi .

Damlaların aksın dalgalarıma
Karış varlığıma
Korkma ben olmaktan
Seni hapseden bulutlar utansın..

Kulağına gelen ayak sesleri ile irkildi. Gözleri hala kapalıydı . Ve bir ses ..

Belki bulutta haklıydı
Belkide yağmursuz bir hiç olurdu
Belkide mecvurdu onun damlalarına
Bırak yağmur seçimini yapsın ..

Gözleri sesin sahibine yöneldi . Bir bayan, yorgunluğu gözlerinden okunan ; Üzerindeki bordo kabanın düğmeleri açıktı. Demekki o da kendisi gibi soğuğu seviyordu. Siyah pantolonu dizlerine kadar çamurdu. Anlaşılan umursamıyordu dış görünüşünü. Siyah şalıyla pantolonu uyum içindeydi. Siyah hakimdi giyimine ve fazlasıyla sade görünüyordu.

"Pardon şiirinizi aniden böldüm. Özür dilerim , böyle dik dik bakmakta haklısınız . "

Adam o an farketmişti uzun süre ona baktığını. Utanmıştı . Kadının konuşmasıyla kafasını yere eğdi.

"Her utandığınızda yüzünüz böyle kızarırmı?"

"Şey .. bazen olur böyle "

"Hmm.. Oturabilirmiyim?"

"Elbette"

Adam biraz yana kaydı. Yüzü hala yere dönüktü. Genç kadın kendi için açılan yere oturdu. Adam hala çekiniyordu .

"Bu arada benim adım Yasemin "

"Bende Sinan "

İsimlerini söyledikten sonra el sıkıştılar. Sinan bir saniyelik kaçamaklada olsa bakmıştı Yasemin'e . Gözleri denizi izliyordu Yasemin'in . Sanki denize bakarken onun gözlerindede fırtına kopuyordu. Gözlerinin dalgaları kirpiklerine çarpıyordu ..

"Deniz ne güzel görünüyor dimi . Rüzgarın dansına eşlik eder gibi "

" Haaa evet "

Yaseminin sesiyle irkildi Sinan .Belkide ilk defa bir bayanın yüzüne bu kadar bakabilmişti veya ilk defa bu kadar şey görebilmişti .

" Ne işiniz var burda ?"

" Efendim ?"

" Ha yani yanlış anlamayın ,bu yağmurda dışarıda ne işiniz var demek istemiştim. Hava baya soğuk "

"Siz neden burdasınız?"

"..."

"İşte benimkide sizin sebebinizden :) "

Yaseminin cevabıyla Sinan , sorusunun cevabını almış olmalı ki sustu .Hava birazda olsa yumuşamıştı. Gökyüzünde hafif bir gökkuşağı belirdi. Yasemin ayağa kalktı . Elleri cebindeydi. Ne kadar soğuğu sevsede üşümüştü .

"Yağmur yine bulutlara hapsoldu , denizin sefası buraya kadarmış demek "

Diyerek hafif bir tebessüm etti. Sonra hoşçakal diyerek uzaklaştı banktan .

Sinan Yasemin ufukta kabolana kadar onu izlemişti .Kendini rüyadaymış gibi hissediyordu . Sanki rüyasının en güzel yerinde sabah olmuştu . Suan aklında tek bi soru vardı ; Nerden bulmuştu onu?


MANOLYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin