Brighton'a yalnız gelmemiştim. Yabancı ortamları ne kadar sevsemde tamamen yabancı kalmayı istemem. O yüzden yakın arkadaşım Efe ile gelmiştim.Beraber karar vermiştik buraya gelmeye. Şuan aynı evde yaşıyoruz .
Oda benim gibi farklı ortamları ,uzakları sever . Özgür bir kişiliğe sahip. Zevklerimiz birbirine çok benziyor. Hatta aynı diyebilirim. Yakın kelimesi az kalırdı onun için.
Kendisi bir ressamdı . İnsanlardan ne kadar uzak durmayı sevsemde Efe benim için başkaydı. Her insan gibi bizde tartışırız. En büyük tartışma konumuz Efe'nin dağınıklığı olur. Evin her tarafında fırçalara , kalemlere ve boya lekelerine rastlayabilirsiniz . Defterlerimin bile bazı kısımları rengarenktir .
Ben ona göre daha düzenliyimdir. O ise düzenli olmanın saçma olduğunu düşünür .
Ondan bir yaş küçük olduğum için bana hep ufaklık der . Bende ona sürekli ressam bey derim .
"Uyan artık ressam , tatil demek uykulu bir gün demek değil "
Efe'nin uykucu olduğunu söylemişmiydim?
"Bırak ben uyuyacam "
Bir yandan yorganını çekiştiriyor diğer yandan onu hırpalıyarak uyandırmaya calışıyordum .
"Kalk artık bugün biraz gezip dolaşalım "
"Git dolaş işte , ben uyuyucam . Bırak artık şu yorganı "
"Anlaşılan bugün yalnızım "
Yorganı bıraktıktan sonra yüzümü kaplıyan umursamaz ifadeyle odadan ayrıldım .
Gardırobumdan aldığım deri ceketimi giydim . Ardından siyah botlarımıda giyerek evden çıktım .
" Aaa.. hayır defterimi evde unutmuş olamam. "
Hızlıca karıştırdığım çantamın içinde defterimin olmayışı farketmem iki saniye sürdü . Koşar adımlarla eve geri döndüm . Efe' nin uyuduğunu bildiğim için parmak uçlarıma basa basa odama geldim .
"Efe ?! "
Odaya ani bir giriş yaptığım için Efe karıştırdığı gardırobumun içindeki ıvır zıvır ları yere düşürdü .
"Şey sen gitmemismiydin ?"
"Çıkmıştımda , defterimi evde unutmuşum"
"Ben de şey.. dışarı çıkıcaktımda senin ceketini giymeyi düşünüyodum "
"Uykum var demiştin "
"Vardı tabi ,... Nava arayıp buluşmak istediğini söyledi tabi bende kıramadım"
Sesinde bir şeyler gizliyormuş gibi bir hava vardı. Bu kelimeleri kekelemesindende anlaşılıyordu . Efe'nin saçma dağınıklığı yada şakaları diye düşünüp aldırış etmedim.
"Neyse ben defteri alıp çıkıcam "
"Tabi , zaten ceketide sen giymişsin bende çıkıyım "
Defteri aldım ve kapıya doğru ilerledim Efede arkamdan geliyordu.
"Haa bu arada Nava çağırınca kalkabiliyosun demek !!"
Sanki konuşucamı beklemiyormuş gibi bir an korktu. Yani bunda korkulacak birşey de yoktu.
"Ya ufaklık senle Nava aynımısınız ?"
Bunu dedikten sonra suratını geniş bir gülümseme kapladı .
Navayla Brighton'da tanışmıştı . Efe benim gibi çekingende değildi . O yüzden hemen açılmıştı . Ve birkaç aydırda beraberlerdi.
