Hoofdstuk 7

113 9 1
                                    

POV Laura

Ik word op mijn hoofd geslagen en dan word alles zwart voor mijn ogen. Dan word ik na een tijdje wakker en ik probeer mijn ogen open te doen. Het gaat zwaar maar het lukt uiteindelijk wel. Ik kijk midden in een gezicht van een vreemde jongen. 'Kom we moeten gaan!' roept de jongen en het groepje jongens rent weg. Hier lig ik dan midden in een bosje waar ik ben verkracht. Ik pak mijn mobiel en kijk hoe laat het is. Het is al drie uur en ik heb tienduizend berichten van Dioni waar ik ben en dat het hem spijt. Dat ook nog ruzie met mijn stiefbroer en verkracht door de vrienden van Twan. Ik ga maar richting huis. Het gaat toch lang duren want ik kan niet zo hard lopen. Ik loop langs het bankje waar het allemaal begon en voel de boosheid door me lichaam gieren. Ik krijg je nog wel terug Anne. Hier ga je voor boeten. En ik loop weer door. Na een kwartiertje ben ik eindelijk weer thuis. Ik doe de deur zo zacht mogelijk open en loop stilletjes naar boven. Als ik boven ren ik zo snel mogelijk naar mijn bed en laat me erop vallen. Ik probeer te huilen maar er komen geen tranen. Dan vallen mijn ogen op het mes waarmee ik me altijd snee. Zou ik? Zonder er erbij na te denken, heb ik het mes weer in mijn handen en ga over de sneeën heen waar ik het vaker heb gedaan. Ik ga een paar keer over het woord DEAD. De herinneringen komen weer boven van vroeger. Na een tijdje ben ik er klaar mee. Ik leg het mes weer weg en ik ga maar naar beneden om wat te drinken halen. Ik ren de trap af. Ik doe net of er niks is gebeurd. Als ik de woonkamer in kom zit iedereen aan de eettafel. Er zijn nu nog drie jongens bij gekomen. Eentje heeft wat Surinaamse trekjes, de tweede ziet er Aziatisch uit en de laatste is denk ik een gewoon een Nederlandse boy. Ik loop zonder wat te zeggen naar de keuken en pak wat te drinken. Als ik me omdraai kijk ik in de ogen van Dioni.

POV Dioni

'Sorr...' verder kom ik niet. 'Heb ik dit allemaal gedaan?' vraagt ik zacht. 'Neee gekkiee ik had een gevecht met iemand maar het is nu weer goed!' zegt Laura. Ik schrik ervan. 'Dioooniii het is allemaal goed gegaan en ik heb gewonnen!' zeg ze blij. 'Hahahah mijn zussieee heeft gewonnen!' zegt ik lachend. 'Kom mee! Ik moet je aan een paar mensen voorstellen.' Zeg ik en ik trek haar mee haar onder arm. 'AAAUUUUU DIOOONN LAAT ME LOS!' Gilt Laura en ze trekt zich los. Ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft gekregen. 'Laat eens zien!' en ik pak haar hand. 'Nee' zegt ze bot. Ik hoop niet wat ik denk!



We All Have Secrets FT. Kaj van der VoortWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu