Hoofdstuk 9

96 8 2
                                    

POV Laura

Daar lig ik dan maar ik heb niet door waar ik ben. Dan voel ik dat er iemand aan mijn hand zit. Wie zou dat zijn? 'Het komt allemaal goed!' zegt een jongens stem. Deze stem komt me herkenbaar voor. Ik probeer mijn ogen open te doen maar het lukt niet. Dit doet me denken aan vroeger toen ik werd geslagen door mijn vader. Ik voel de tranen branden maar probeer ze tegen te houden. Dan voel ik dat de eerste traan mijn oog verlaat. 'Ze huilt!' hoor ik een andere stem zeggen. Deze komt me ook herkenbaar voor. De jongen heeft nog steeds mijn hand vast. Ik probeer mijn ogen weer open te doen maar het lukt weer niet dan maar in zijn hand knijpen. Ik raap al mijn kracht bij elkaar en knijp dan in zijn hand. 'Ze kneep net in mijn hand!' zegt de jongen die mij vast had. 'Samuel haal een dokter! Nu!' roept de jongen. Even later staat er een dokter naast mijn bed. Volgens mij ben ik in het ziekenhuis. Waarom eigenlijk? 'Jongens ik heb wat ergs te vertellen wat er met Anne is gebeurd!' zegt de dokter. Dan krijg ik allemaal flashbacks wat er allemaal is gebeurd. 'Jongens ze is gisteren ook door iemand....' Nee dit mogen ze echt niet weten. Weer raap ik al mijn kracht bij elkaar en dan slaak ik een harde gil en mijn ogen zijn nu ook open. Ik zie vijf jongens voor me staan en een dokter. Ze kijken me geschrokken aan. Gelukkig ik was net op tijd.

POV Samuel

Opeens hoor ik een harde gil. Ik kijk naast me en daar zit Laura helemaal bezweet in bed. Ik ben best wel benieuwd wat er nou is gebeurd. De dokter zag er serieus uit toen hij het wilden zeggen. Ik hoop niks ergs. Dan gaat de dokter allemaal testjes met haar doen daar mogen we niet bij zijn dus we worden de kamer uitgestuurd. We gaan in de wachtkamer en iedereen is erg gespannen. Morgen hebben we een concert en ik denk dat ze daar niet bij kan zijn. Als ik aan vroeger denk was ik heel lang op haar maar ik kan het niet maken om dat nog te zijn. Ik durfde het niet eens voor haar op te nemen toen ze gepest werd. Laat staan als ze straks weer gepest word en dan kan ik er niet voor haar zijn. Ik moet dit gewoon allemaal vergeten. 'Samuel waar denk je aan?' vraagt Cassius. 'Ooohh aan morgen. Ik had zo graag gewild dat Laura erbij zou zijn.' zeg ik. 'Ja vind ik ook!' zegt Cassius. Dan komt de dokter met de uitslag naar ons en zegt: 'Laura is er met een zware hersenschudding vanaf gekomen. Ze had ook in een coma kunnen liggen en ze moet hier nog even een tijdje blijven.' Oeff gelukkig maar. 'Mogen we naar haar toe?' vraagt Dioni. De dokter knikt en we gaan snel richting haar kamer. Als we binnen komen ziet ze er al wat beter uit. 'Heeii' zegt ze zacht. 'Heeeii hoe gaat het?' vraag ik. 'Mmmhh het gaat wel maar ik heb mega hoofdpijn.' Zegt ze. 'Komen jullie morgen ook?' vraagt ze. 'We hebben morgen een concert! Jammer genoeg kan je daar niet bij zijn!' zegt Kaj droevig. 'Ooohh daar weet ik wel iets op!' zegt Laura met een grijns. 'Wat dan?' vraag ik. 'Haahahah das een verrassing!' zegt ze lachend. Ik ben blij om haar weer te zien lachen.





We All Have Secrets FT. Kaj van der VoortWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu