Hoofdstuk 8

98 4 0
                                    

POV Laura

Fuck volgens mij heeft Dioni me door. 'Maar laat ze maar zien!' zeg ik dan maar om de stilte te verbreken. 'Jaa kom mee!' zegt Dioni. We lopen samen naar de andere jongens die druk in gesprek zijn. 'Uhhmm jongens dit is Laura' Zegt Dioni en wijst naar mij. 'Haaaii guyss!' zeg ik. Ik geef iedereen een hand. Cassius is de Surinaamse jongen, Samuel kende ik dus al. Ik hoop dat dat wat beter wordt tussen ons. Kaj is de jongen met de Nederlandsde looks en heeft een kuifje in zijn haar. Als ik met hem oogcontact heb, giert er een warmte door me heen. Word ik verliefd? De Aziatische jongen blijkt Jai te heten.

'Zullen we gaan voetballen in het parkje?' vraagt Dioni. Nee niet het parkje. 'Jaa leuk!' zeg ik dan maar. Die acteerlessen nu toch nog van pas. Iedereen trekt zijn schoenen aan en dan gaan we richting het parkje. Met lood in mijn schoenen loop ik erheen. Als we op het voetbalveldje zijn, zijn we ook langs het bosje geweest waar het allemaal is gebeurd. Toen we erlangs liepen, liepen de rillingen over mijn rug. We verdelen ons in teams. Ik zit bij Cassius en Jai. Kaj, Samuel en Dioni zijn een team. De jongens denken dat ik niet kan voetballen maar ik heb drie jaar op voetbal gezeten in de selectie. Ik zeg niks en doe op het begin dat ik heel slecht ben in voetbal. 'Laura let nou eens op!' hoor ik Cassius roepen als Dioni heeft gescoord. 'Sorry hoor ik kan er niks aan doen dat ik zo slecht ben!' zeg ik bot terug. Als wij de bal weer hebben laat ik even zien dat ik wel kan voetballen. Ik krijg de bal aangespeeld van Jai en dan staat Dioni voor me. Ik maak een schijnbeweging en ben voorbij Dioni. Ik dribbel door naar Samuel en ik doe net of ik wil schieten. Hij duikt naar de grond maar ik schiet niet en ga langs Samuel en schiet de bal in het doel. 'YEAAHH GOAL!' gil ik uit. Als ik me omdraai naar de andere kijken ze mij aan met zo'n hoe kan dit blik. 'Hahaha ik heb drie jaar op voetbal gezeten!' zeg ik lachend. 'Maar nu is de wedstrijd pas echt begonnen.' Zeg ik met een grijns. Ik doe mijn mouwen van mijn trui wat omhoog. Door al dat rennen hoe ik het helemaal heet gekregen. Dan pakt iemand opeens mijn hand. 'Laura wat is dit?' vraagt Kaj en wijst naar de sneeën op mijn arm. 'Uhhmm niets!' zeg ik snel en doe mijn mouwen weer naar beneden. Dan maar warm. Maar genoeg had Kaj het iets te hard gezegd en heeft Dioni zich ook gemengd met het gesprek. 'Wat is er?' vraagt Dioni nieuwsgierig. 'Oooh niets.' Mompel ik of er niets is gebeurd. 'Dan niet.' Zegt Dioni teleurgesteld. Als we uit gevoetbald zijn is het 6-7 voor ons geworden. 'Volgens mij snijdt Laura zich.' Hoor ik Kaj zeggen. 'Godverdomme had ik het toch goed gedacht!' zegt Dioni en hij kijkt mij aan. 'Je wordt bedankt Kaj!' roep ik boos en zet het op een rennen. Ik ren weer langs de bosjes en als ik bij het bankje ben zie ik dat daar Twan, Anne en een paar vrienden zitten. Ik ga nog iets harder rennen om te proberen dat Anne me niet ziet. Als ik erlangs ren, springt Anne op en dan sta ze voor me. Ze slaat me vol in mijn gezicht en ik val hard achterover op de stoeprand met mijn hoofd. Ik krijg nog wat trappen erachter aan en dan voel ik niks meer. Het laatste wat ik hoor is een vage stem die zeg 'Hou nu meteen me op.'



We All Have Secrets FT. Kaj van der VoortWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu