-5-

65 6 2
                                    

Ben galiba ona bakmaktan kendimi alamıyordum. Bu gözlerime engel olamıyordum onla göz göze geldiğimde o bakışmayı kaçırmak benim için çok zordu. Yürürken onu görmem yalnışlıkla olsa bile elim ona değdiğinde kalbimin firlayacakmasına atması. Onla konuşamayıp kendime sövmem, onu unutmaya çalismak ama becerememek bunlara engel olamıyorum.
Onu unutmaya çalışmak dedim çünkü 2 haftadır bana çok soğuk benle olan o iletişimi kesildi bana olan samimiliği kesildi. Yanımada oturmuyordu Yesung ile oturuyordu bende Chanyeol ile oturuyordum. Şu iki haftadır düşünüp durdum neden boyle diye ama aklımda kalan bunları düşünürken Chanyeola sarılmış ağlıyordum..
Chanyeol avuçlarını yanaklarima alarak
" Ağlama ya şu yüzüne bak tombul gibi oldun. Bak ben onla konuşcam tamam mı?"

"Ama anlar-"

"Neyi anlayacak Allah Aşkına bugun cikista onu takip etme başimiza yandere olup çıktin. Ben konuşcam okey?"

Başımı sallamakla yetindim, son ders yani resim hocamiz birlikte cizdigimiz bir resmi istedi bu benim için iyiydi onla iletişime geçicektim.

"Kyuhyun gel bunu ver-"
Beni duymuyordu daha dogrusu duyuyordu ama duymama numarasi yapiyordu kalbime birsey saplandi. Ona seslendigimde bana bakti ama kafasini geri cevirdi.
Gözlerim dolmuştu ben elimdeki resmi tribim ile hocaya verip sınıftan çekip gittim.
Bildiğiniz hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım niye böyle oldu şimdi?

Chanyeol soluk soluğa yanıma gelip
"Heyy o salak için hıçkırmaya değer mi?"

"Senin sevgilin var demesi kolay ama ben bu sevgi ile yaşıyorum bana o kadar bir umut verip sonra bana bir tavır alması kadar acısı yok"

"Haklısın özür dilerim,bak çıkışta ben onla konuşacam sonra sana söyleyeceğim tamam mı?"

Okul çıkışı geçti ben umutsuz bir şekilde otobüs durağına yürürken aynı zamanda Kyuhyun'a bakıyordum geliyor mu diye. Ama gelmez niye gelsin bana onca tribi yapan bir bebe buraya adımını bile atmaz. Otobüs gelmişti son kez sağ tarafıma bakıp otobüse bindim, boş yer çoktu ama ayakta durmayı tercih ettim kulaklıklarımı takıp camdan dışarıyı seyrettim.

Otobüs fren yaptı iyiki sıkıca tutundum yoksa yere yapışıyordum. Şöför ( böyle yazılıyor demii eheuehue ) kim için durdu diye baktım ve onu gördüm kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başladı. Kyuhyun, tek aşkım ben niye sende bu kadar deli gibi gönül pıtırcığı oldum? Onca erkek varken niye sen? Bunu ben bile açıklayamam sanırım.

Göz göze geldik laann göz göze, neyse o mal bebe bana soğuk olduğu için ona trip atmalıydım. Hemen gözlerimi kaçırıp camdan dışarıya bakmaya devam ettim. Pislik ya bir selam bile yokk...Acaba Yeol onla konuştu mu ki? İyi mi Kötü mü? Offf hani mesaj atacaktı bu pislik, ya evde tıkınıyordur ya da sevgilisi ile şey yapıyordur. Şey işte şeyyy...

Ayy evede bir türlü gelemedim.

" Son durak!"

Nee!! Ne son durağı dayı bir dakkika uyumuş olamam ben ya uyuduysam? Kyuhyun'nun indiği duraktayım şu an hass-

" Uyuyordun galiba durağını kaçırdın."

" Biraz öyle oldu otobüs geri dönemez artık." yav şu sohbete bakın ya nasılda soğuk konuşuyor veled.

" Ben seni bırakırım gel inelim." yok yok ne veledi canım belki bir umut vardır hıh?

İkimzde otobüsten indikten sonra ben kendi evime doğru yürümeye başlarken. Gönlümün efendisi seslendi

" Yürümek mi? Her an yağmur yağabilir gel arabamla bırakırım." kocam zengin işte ya .s..Ama arabası varsa neden otobüsle geliyor bu çocuk? Reşit değil ondan mı yoksa reşit mi? Neyse hadi binelim şu veledin arabasına.

Arabasının yanına gittik bana ön kapıyı açıp bekledi,oturduktan sonra kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçti. Arabayı çalıştırıp evime doğru sürmeye başladı.

" Şeyy durakta bırakırsan olur yoksa annem yanlış anlayabilir."

"Nasıl istersen"

Başımı cama doğru çevirip dışarıyı seyrettim klasik yani. Arada göz ucu ile ona bakıyordum ama hemen çeviriyordum bakışlarımı ve hafif gülüyordum. Çok tatlı yaaaaaaa

Durağa gelmiştik kapıyı açıp indikten sonra ' Teşekkür edip ' kapıyı kapatıp eve doğru yürümeye başladım. Çok mutluydum onun arabasına binmiştim bunu anı defterime yazmalıydım ama heran mutsuz olabilirdim çünkü Yeol onla konuşacaktı kötü bir sonuç yoktur umarım...
Eve gelip direk odama yardırdım ve whatsapp'tan direk Yeol'e mesaj yağmuru yağdırdım..

*Ne oldu artık anlat,iyi mi kötü mü,çok mu kötüü yoksa*

Gibi tarzında mesaj atıp durdum, ve 45 dk sonra aynen tam 45 dk. Herneyse bu kadar beklemek yeter şimdi gerçekleri öğrenme vakti.

*Merak etme çok kötü değil yani*

*yani mi? O zaman ne*

*seni öğrenmiş işte onu sevdiğini öğrenmiş*

Ve ben çevrimdışı olurum, şu an hayatımın en büyük acısını öğrendim. Yani tamam öğrenebilir ama düşman gibi davrnmak nedir ya? Şu an ağlamanın tam zamanı..Hadi gözyaşları gel
Okulların tatil olmasına 1 hafta kaldı bu bana yapılır mı ya offf

Ya seneye başka okula gidecekse o zaman ben napıcam ha?
Ona mesaj atmaya bile korkuyorum ben şimdi daha çok korkacam sevdiğimi öğrenmiş mal bebe! Ama kimden nasıl öğrendii??

*Chanyeollll peki nerden öğrenmişşşş*

*Yesung malı demiş.O anlamış ve direk demiş,ama merak etme Kyu ile konuştum sana soğuk davranmayacak.*

*Cidden miii saol Yeol saolll*

Umarım bu dediği gerçektir yarın okula gittiğimde bana yakınlık göstermezse onu boğarım valla.

YN: Sonunda yeni bölümü atabildim çok mutluyum. Bu bölüm başımdan geçen bir olayı anlattım cidden ben bunu yaşadıktan sonra kendime zor geldim.
Yeni hikaye gelebilir haberini veriyim biblolar sjsjsj
KNB Whatsapp'a bakın yani derim.
Vote ve yorum plss

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 27, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İlk Oppam ( Kyuhyun)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin