Neydi bu şimdi sanki çocuk iki karakterliydi. Okul bahçesinde ona gerizekalı mısın sen dediğimde masumca okuldan gitmişti . ( yada ben öyle düşünmüştüm. )
O gün eve döndüğümde koşarak aynaya baktım çünkü böyle durumlarda hep yüzüm annem in yaptığı o mis gibi domates salçasına benzerdi. Evet deniz normalden farklı birşey olmamıştı yine domates Salçası gibisin dedim. Demez olaydım annem ne dediğimi duydu ve kendimi Annemle babama olayı anlatırken buldum.
Çok şaşırdım benim asla söylemem gereken biseyi ben saniyesi saniyesine anlatmıştım. Ay ben bu çenemi ... neyse ailem bidaha o velet e bulaşmamam gerektiğini söyledi. Ve müdür ile konuşacaklarmış.
Nne beni-beni rrrezil mi edeceksin.
Benim için şahsiyet çok önemli olmasada babam için önemli olduğu için onu en iyi silahından vurmuştum
Ona eğer Müdüre giderse benim nasıl rezil olacağımı anlattım ve bikaç kekeleme bikaç Salça gibi yüzümden düşen yaş ile neyse ki ikna olmuştu
İçimden işi müdür hallederse ben o veleti dövemezdim . Bunu o gerizekalı nın yanına bırakamazdım o cuma günü görecekti
Bikaç araştırma ve bizim ekibide yanıma alırsam onlar velet in yanındaki Zübeleri tutacak bende o velete haddini bildirecektim korkarım ki velet in yüzündeki yakışıklı gülümseme yerini ağzı burnu darman duman olmuş patates çuvalı suratlı gülümsemeye verecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Velet
Novela JuvenilHayat bazende tepetakla bakmaktır hayat... O iki saf... Anlarsınız işte o iğrenç duygudan Birbirlerini bulurlarsa...
