"My Treasure Is Only My Memories"

chapter 1 "SINGLE FOREVER"

nay!! Papasok na ako sa trabaho ko!!', sigaw ko kay nanay nasaloob kasi cya sa banyo naliligo kaya sumigaw ako para marinig nya,,..
Nagtratrabaho ako ngayon bilang assistant sa isang direct selling dito sa pilipinas,hindi naman masyadong malaki ang sahod ko dito pero okay lang din naman tinatamad kasi ako maghanap ng trabaho atsaka di naman masyadong pressure ang trabaho ko, I'm just always sitting pretty in here, ang ginagawa ko lang dito ay magsulat at magtanong sa BOS o sa STO kung magkano na ang kita namin sa isang buwan,may target kami dito kada buwan at ang target ko ngayon ay 1.5m lang naman. Sana makuha ko yang target namin para naman masaya yung BOSS ko,..

'' Hoy! Cef lunch na tayo! '' si Vivian.

Huh? 12:30 na pala? Di ko namalayan ung time hehehe...
sumama nalang ako kay Vivian patungong canteen,nag- order kami nang makakain namin tapos umupo na kami kung saan may bakanting mesa...sabay kaming umupo ni vivian..

'' I'm just curious,may nanligaw na ba sayo o may boyfriend kana ba?'' seryoso nyang tanong saakin..

I just smile and said,

'' Bakit mo naman naitanung yan? Sa pagmumukhang to di ba halatang walang boyfriend?!'' Ako.

'' Ah? Ganun ba, akala ko kasi wala, sayang naman ang ganda mong yan wala kang boyfriend! Hay nako! '' nagpatuloy nalang siyang kumain..

'' Sana hindi ko sila nakita.'' ako.

'' May sinasabi ka? '' Tanong nito.

'' Wala,wala, kumain ka nalang dyan!'' deny ko.

'' Friendship may fiesta daw sa kabilang barangay sa makalawang buwan,sa pagkakaalam ko may mga palaro daw, punta tayo dun ha?'' Pa cute nyang sabi sakin, i rolled my eyes at her at nagpatuloy nalang sa pagkain.

'' Alam ko naman na kj ka! Pero sige na friendship baka naman makikita ko dun si Mr. Right ko, please,....'' pagpipilit nya,kaya naman napa ngiti ako habang minumuya yung pagkain na nasa bibig ko.

'' Please?'' siya.

'' Oo na! Sasamahan na kita pero sa isang kundisyun!'' napa lunok agad sya sa kinakain nya.

'' hah?! may kundisyun?!'' sumingkit yung kilay nya sa sinabi ko.

'' bakit? Ayaw mo? Edeh hindi kita sasamahan don,bahala ka sa buhay mo!'' nagpatuloy nalang ako sa pagkain ko.

'' ano naman ang kundisyun mo?'' Siya.

'' ililibre mo ng lunch starting tomorrow.''  pasempleng sagot ko.

'' Ang daya mo naman! Starting tomorrow agad? Eh ang layo palang nun ah?'' nalungkot agad sya.

''Ano kaba! Nagbibiro lang naman ako, ito nalang starting next month dun kana matutulog samin,total inisip na rin kitang tunay na kapatid tapos sabi ni nanay gusto ka rin nya na dun nalang araw araw.'' ako.

'' Talaga? Pero-----

'' Wala ng pero pero basta yun ang gusto namin, nag.alala kasi ako sayo wala kang mga kasama sa inuupahang bahay mo tapos ang tahimik rin dun,hindi ka ba natatakot ron?'' ako.

'' Sometimes natatakot rin, pero di ko nalang masyadung iniisip yun. Cge! Cge! Sabihin mo kay tita na tataposin ko nalang ang isang buwan kung pundo dun sa inuupahan kong bahay.'' napa ngiti naman sya at nagpatuloy na kami sa pag kain.

Ilang minuto ang nakalipas ay natapos rin kaming kumain, pumunta muna kami sa banyo para hugasan yung mga kamay namin at nag retouch ng kunti.

'' Zie!!, Zienaida naman oh!! '' sigaw nung babae sa phone niya.

Napa hinto ako sa paglagay ng foundation sa mukha ko nung narinig ko ulit ang pangalang unang sinabit ng babae. Naalala ko tuloy ang pagkakamali ko noon.

Friendship?

Friendship?

Cef?

Hoy! Cef!

'' H-huh? '' ako.

'' Anu bang nangyari sayo? Kanina pa kita tinatawag pero hindi ka nakikinig, nakatulala ka lang sa salamin, may iniisip kaba? '' nag.alalang tanung niya. Pumikit ako at huminga ng malalim at dumilat ulit at plastik na ngumiti kay Vivian.

'' Okay lang ako, may naalalang hindi importanteng nakaraan.'' nagpatuloy ako sa paglagay ng foundation sa mukha ko at naglagay narin ako ng kunting lipstick sa labi ko at ganun narin si Vivian. Paglabas namin dalawa,naglakad kami patungo sa office.

'' Anung klasing nakaraan naman yung naalala mo kanina.'' pagsisira nya sa katahimikan.

'' Diba sabi ko sayo hindi emportante.'' mabilis akung naglakad at ganun din sya.

Pero-----

Huminto agad ako at taas kilay kong tinignan si Vivian kaya naman napahinto rin sya.

'' Cge ipatuloy mo pa yang pagtatanung mo, kundi aawayin na kita dyan!'' naglakad ako ng mabilis at inunahan ko na syang pumasok sa loob at dumiritso agad ako sa pwesto ko.

'' Hay! Ano ba to?! Sumasakit tuloy ulo ko,hay!'' Ginugolo ko yung buhok ko at sumandal sa inuupoan ko.Naalala ko na naman sya, imposebling babalik pa sya, diba? Imposebling magkikita pa kami ulit? Imposebling mahal pa niya ako o imposible din na buhay sya?

''Nako naman...'' sinubsob ko ang ulo ko sa desk.

(a/n); hi guyz!!
              Salamat po at binasa nyo tong inibintong Kung kwento. Sana po magustuhan nyo. First time ko kasi gumawa ng ganitong story, medyo pressure po sya pero okay lang kasi natutuwa po ako dahil may tao parin gustong bumasa. Maraming salamat po!!!
God bless all of you guyz!!!

Ms. Purple *^▁^*