Chapter 4: Travis Green
Panaginip lang pala. Panaginip na sana maging totoo kahit na alam kong kahit kelan hindi naman mangyayari yon, pero eto parin ako umaasa na sana mangyari yon.
Pagkatapos kong punasan ang mga luha ko na dahil sa isang panaginip, hindi ko alam kung masasabi kobang masaya o malungkot ang panaginip kong iyon.
Tumayo na ako at ginawa na ang aking mga morning rituals. Pagkatapos kong gawin lahat nang morning ritual ko bumaba na ako patingong kusina kung nasaan ang magulang at kapatid ko.
"Hey princess, c'mon sit down and eat your breakfast. "
"Thanks mom"
Nagmadali akong kumain at lumabas na ako nang bahay.
"Manong! Tara na po!" Tawag ko sa driver namin.
"Sige po ma'am"
Pumasok na ako sa aming sasakya at tinungo ang kahabaan ng EDSA. Hayy! Wala bang pagbabago sa kalyeng ito? Lagi nalang! Lagi nalang traffic!
"Hmmm. Manong? Wala nabang ibang daan? Yung mabilis?" Tanong ko kay manonh driver
" ah ma'am wala na po traffic din sa ibang mga daan."
"Sige, manong wala naman tayong magagawa"
After 1234567890 years -este one and half hour LANG naman (sarcastic pa yan ha!) nakarating na rin kami sa harap ng school na pinapasukan ko.
Agad akong bumaba at nagmadaling tumakbo dahil malapit na akong malate sa klase dahil sa walangyang traffic na yun! Grrrr! -.-!
Pagtakbo ko hindi ko napansin na nabangga pala ako at natumba. Bigla akong tumayo nung nagsink in na sa utak ko ang pusisyon namin. Imagine that nasa itaas ako ng isang lalaki at medyo magkalapit ang mukha namin! Slepp awkward K-A-M-I! at sa kasamaang palad pa si mr. Arrogant pa ang nakabangga ko.
"IKAW NA NANAMAN?! TANGA KA BA TALAGA O ANO?! ILANG BESES MO NA AKONG NABUNGO!!"
"Hoy mr. Arrogant. Kung makaILANG BESES ka naman! Grabe siya oh! Sige na una nako baka ma late pa ako sa klase ko eh. And sorry nga pala!" Tuloy- tuloy na sabi ko sakanya.
"Heyy! Ms. Stupid! Can i ask a question? Do you know this room?" Tanong niya at pinakita niya ang hawak niyang papel. Sa room 4-A
Don't tell me na magkaklase kami nito? Oh No!
"Wow! Tsong English! Hindi ko maintindihan pakitranslate nga! Joke lang! Ito naman napaka init agad ng ulo! But wait, Hindi mo ba alam yan?"
"Ang tanga mo naman! Tatanong koba kung alam ko?! You're so Stupid! Just answer me!"
"Grabe! MakaTanga wagas? Tara na nga!! Bilisan mo! Yan din ang classroom ko so that means classmate tayo! Ang malas ko naman!"
"Tsss. Stupid Child! Let's go!"
Nahinila niya ako.
"Wait! Kung makahila ka as if naman alam mo kung saan tayo pupunta. Tss." Reklamo ko habang umiiling iling pa. G*gu pala siya eh. Nanghihila tapos hindi naman niya alam ang pupuntahan namin!
Nagmadali na akong hilahin siya papuntang classroom namin. Hindi nagtagal nakarating na kami. Nasa harap na kami nang pinto, at nakita na kami ni Ma'am.
" so, ms. Tamara you already know your new classmate."
"Hmm. Hindi naman po sinasadya."
"So, kindy come inside and you Mr. Travis Green come infront and introduce your self" mahinahong uto ni Ma'am.
Nilibot ko ang mata ko sa loob ng classroom at nakita ko si jake sa proper seat niya. Nakatingin siya sakin- este sa kamay namin. Doon kolang narealize na magkahawak kamay pala kami nitong Si Travis. Medyo nailang ako dahil sa bagay na iyon , hinihit ko ang kamay ko pero lalo lang hinigpitan ni travis ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Tinignan kong muli si Jake. Hindi na siya nakatingin sakin.
Ang sakit. Akala ko madidosappoint siya kasi may humawak nang kamay ko hindi naman pala. Nagassume na nanaman ako.
Tinanggal ko na ang pagkakahawak ni Travis sa kamay ko kahit na ayaw niya itang bitawan. Agad akong umupo sa tabi ni Jake.
"H-hi jake" nahihiyang bati ko sakanya.
"O hello tamara" walang gana niyang sagot.
_*_
Lumipas ang mga oras at uwian na. Sa buong oras ng klase hindi na ako kinausap ni jake ewan koba dun bakit nalang nagkaganun. Nababaliw na ata siya. -.- nagmamadali siyang lumabas, agad ko ding inayos ang gamit ko para sundan si jake... Parang nadurog ang puso ko sa nakita ko. Ang sakit. Bakit kopa kasi siya sinundan eh. Nasasaktan tuloy ako. Ang sakit makita na hinalikan niya si Kate.
Nasasaktan nako pero eto parin ako tinitignan sila. Ang saya nila, sobrang saya nila, kelan naman kaya yung ako naman yung masaya?, yung masaya dahil mahal ka nang taong mahal mo?
To be continued........
