"Mom..are you crying"
Anu ba yan napaiyak na pla ako ng hindi ko namamalayan..
"Ofcourse not..why should i cry"-sabay pahid ng mata ko
Bakit ko pa kc inicp ung mga nangyari nung nasa pilipinas pa ako yan tuloy napaiyak ako nkita pa ng baby boy ko..
"Please wake up your sister,we should be get ready "
"Why mom?"
"Because we will go in the place that you to want to visit"
"Ok...I LOVE YOU MOM"
"Kuya ca you low down your voice.. can see your princess is sleeping"
"Yeah..I see that and if you continue sleeping mom and I will eave you here.."
Ganyan naman sila palagi kaya hinahayaan ko sila tutal di naman parang bonding time na nila ang sagutan..di lilipas ang araw na di sila nagbabarahan kaya bumaba nlang ako.
Agad na naghanda na ako ng almusal nila.. yaya?ayokong kumuha nun gusto ko ako ang mag-asikaso sa kanila baka maulit ung nangyari dati na muntik ng kunin ang baby ken ko..ayokong maghiwalay sila ng kambal niya na si kaine kahit na masakit sa tenga kapag magkasama sila..
Ok lang na mapalaki ko sila ng walang daddy wag lang ang magkalayo sila..
"Mom, were hungry"-kaine
"Come babies eat your favorite chocolate pancake"
"Thanks mom your the best.Right kuya?"-kaine
"Yeah"-kurt
"Your welcone babies"
"Mom were not a babies anymore"
"I know but your my babies no matter what kurt"
"But mom"
"No but kurt kian..your my babies..wala o meron man kayong asawa"
"Ok.Mom what time we will go in the airport?"
Yes alam nilang magsalita ng tagalog dahil required dito sa bahay..gusto ko kc kapag kausap nila si mama at papa tagalog ang gamit nila..
"Mimiyang 8 ..kaya bilisan niyo nang mag-ayos para di tayo maleyt.."
"Yes mom"-chorus nilang sagot
Nakaalis na kmi agad ng bahay pagdating ng 6:30
..siguradong mamimis ko ang bahay nmin dito sa germany..nandun lahat ng memories namin..kung pwede ko lang bilhin yun nabili ko na kaso hindi..
=pastforward=
Nandito na kmi sa NAIA
nag-aabang ng cab...wala kasing available na susundo samin ng mga babies ko dahil naka confine si papa sa ospital ngayon at ang magaling ko namang kuya ayun nagliliwaliw kung saan at wala kaming balita kong nasan na..di kasi ni mama miwan si papa dahil katulad ko ayaw din ni mama na kumuha ng yaya o nars na titingin kay papa wala daw kcng privacy
"MR.PWEDE NIYO PO BANG BITAWAN ANG KAPATID KO?"
anung??
Agad akung napalingon bakit kaya sumigaw si kurt first time
Shet hindi pwede to...kaka tapak palang ng mga paa nmin dito sa pilipinas...
Bakit nandito din siya...
"Mr..dont you hear my child.? BITAWAN MO DAW ANG KAMBAL NIYA"
"sorry kala ko kc ung pamangkin ko"
Sabay hatak sa baby ko
KAilangan na nmimg umalis dito bago pa kmi mapansin ni kian
BINABASA MO ANG
THE BITCH BABIE'S
RandomBitch daw ako.... Yeah I am.. Campus bitch pa nga ang tawag sakin ..Pero wala akong paki.... Ang mahalaga lang naman ay kung San ako masaya kaya yun ang gagawin ko.. Pero nagbago ang lahat ng makilala ko siya... Perfect siya kong tawagin sa campus...
