chapter 2

214 6 0
                                    

"Φτασαμε Ιζαμπελ" αναφωνει ο μπαμπας μου οταν τελικα περνανε ενα δασος. Αφηνω μια αναπνοη που δεν ηξερα πως κρατουσα τοση ωρα και το χαμογελο μου δεν λεει να φυγει απο το προσωπο μου. Μολις σταματαμε πρωστα στο σπιτι ανοιγω την πορτα του αυτοκινητου και βλεπω την ξαδελφη μου να τρεχει και να αρχιζει να τσιριζει αγκαλιαζοντας με σφυχτα. Αρχισε να μιλαει γρηγορα για τα πραγματα που θα κανουμε ποσο τελεια θα ειναι αυτοι οι μηνες και κατι για αγορια ελπιζω να μην ειναι κολλημενη με το να μου βρει αγορι γιατι προσφερομαι καθολου ηρθα για να περασω καλα απλως με την ξαδελφη μου και να κανουμε ολα αυτα που εχω προγραμματισει.
"Ενταξει πρωτα παρε μια ανασα" της λεω χαμογελοντας και σταματαει και με ξανα αγκαλιαζει. Μου εχει λειψει πραγματικα ειχα να την δω ενα χρονο και μου εληψε αυτη η πολη. "Ιζαμπελ" λεει ο μπαμπας μου αυστηρα κρατωντας της βαλιτσες τρεχω να τον βοηθισω και μου χαριζει ενα χαμογελο. Οταν ανεβενουμε στο δωματιο και αφηνουμε τα πραγματα μου η ξαδελφη μου αρχιζει παλι να παραμιλαει για ολα αυτα που θα κανουμε με την παρεα της και πολλα αλλα που προσπαθουσα να μην ακουσω
" Βανεσσα " της λεω με δυνατη φωνη και βγαζω το προγραμμα απο την τσαντα μου. Μολις το κοιταει το χαρτι γουρλονει τα ματια της
"Δεν εισαι σοβαρη ετσι " μου λεει και την κοιταω με απορημενο βλεμα. Μα δεν ειδε τιποτα ακομα αρχιζω να της δειχνω το σχεδιαγραμμα και το αρπαζει απο τα χερια μου τραγουδοντας δυνατα και το σχιζει. Γουρλονω τα ματια μου και προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μα τι κανει μου πηρε δυο ολοκληρες μερες.
"Ω ιζαμπελ " μου λεει γλυκα
"Ασε τα προγραμματα επιτελους σε βαρεθικα ειδη " μα τι λεει ειμαι πολυ διασκεδαστικη με τα προγραμματα μου. "Ελπιζω να εχεις φορεμα μαζι σου γιατι το βραδυ θα βγουμεε" μου λεει και χοροπηδαει χειροκροτοντας
"Μπορουμε να το κανουμε μετα τα ψωνια αλλα οχι στις 5 εχουμε διαβασμα " της λεω και κλεινει τα αυτια της. Ναι ισως πρεπει να σταματησω τα προγραμματα το θεμα ειναι οτι η Βανεσσα αλλαζει συνεχεια παρεες και με καμια δεν ταιριαξα τοσο καθε καλοκαιρι σαν μια καινουργια εκπληξη. "Λοιπον πρεπει να ετοιμαστουμε και εχουμε μονο τρεις ωρες μπροστα μας αλλα εχουμε να φτιαξουμε και αυτο" δειχνει το προσωπο μου και μενω με το στομα ανοιχτο αλλα μολις παω να μιλησω με αρπαζει απο το χερι και με οδηγει στο μπανιο. Τελεια.

Your drop of my Ocean Where stories live. Discover now