Ειμαστε στον δρομο με την Βανεσσα για να συναντησουμε τα παιδια και εχω ενα κομπο στο στομαχι και δεν ξερω γιατι αφου ξερω πως δεν θα ειναι εκει αλλα και να ειναι δεν θα μου μιλησει ομως μπορει και να ζητησει συγνωμη για εχτες, μπορει τελικα να ειναι ευγενικος και να μου μιλησει αλλα οτι και να σκεφτομαι αυτο το ανχος δεν φευγει με τιποτα.
Η Βανεσσα σταματαει και κατευβαινουμε απο το αυτοκινητο οσο προχωραμε προς τα μεσα τα χερια μου ιδρωνουν και τρεμουν μα γιατι κανω ετσι; ισως επειδη θα τον ξανα δω ισως ξανα δω τα ματια του.
Οταν μπαινουμε μεσα τα παιδια καθονται στο απεναντι τραπεζι και αυτη την φορα ειναι ενα κοριτσι μαζι τους με ξανθα μαλλια που δεν λεει να ξεκολλησει απο τον Τζειμς.
Μολις τους βλεπω μου βγαινει ενα γελακι και δαγκωνω τα χειλη μου για να μην γελασω δεν ξερω μου φαινεται αστειο αλλα σταματαω να γελαω οταν βλεπω τα ξανθα μαλλια του Νιαλλ και η καρδια μου χτυπαει σαν τρελη αλλα αλλαζω το βλεμμα μου και κοιτω ξανα τον Τζειμς που προσπαθει να ξεφυγει απο την κοπελα.
Μολις προχωραμε προς το τραπεζι ο Τζειμς σηκωνεται απο τον μικρο καναπε και η κοπελα πεφτει πισω και δαγκωνω τα χειλη μου για να μην ξανα γελασω. Ο Τζειμς ερχεται και με αγκαλιαζει και αρχιζω να κοκκινιζω δεν περιμενα να με αγκαλιασει κι ολας. Μολις χαιρετω τον Τζειμς ο Νικ με χαιρεταει και μου χαμογελαει και του το ανταποδιδω
"Λοιπον να σου γνωρισω και τους υπολοιπους της παρεας" μου λεει ο Τζειμς και μου δειχνει αλλα δυο αγορια. Ο ενας ειναι καστανοξανθος με μαυρα ματια ενω ο αλλος με καστανα μαλλια και καστανα ματια
"Ειμαι ο Ανταμ" μου λεει ο καστανος
"Ιζαμπελα" του λεω και μου χαριζει ενα χαμογελω
"Τειλορ" μου λεει και το αλλο αγορι και του χαμογελω
Οταν γυριζω το βλεμμα μου στον Νιαλλ η Βανεσσα καθεται διπλα του και μιλανε μα καλα σε εμενα γιατι δεν μιλαει
"Λειλα" μου λεει το ξανθο κοριτσι ενω παιζει με τα μαλλια της και κανει φουσκα με την τσιχλα της.
Της χαριζω ενα αδυναμο χαμογελω προσπαθοντας να μην γελασω και καθομαι στην καρεκλα που ειναι απεναντι στον Νιαλλ.
Μετα απο λιγο ερχεται ο σερβιτορος και ολοι παραγγελνουν ενω εγω προσπαθω να ακουσω τι λεει η Βανεσσα στον Νιαλλ τοση ωρα
"Ιζαμπελα;" με ρωταει ο Τζειμς
"Τι;" του λεω διακοπτοντας απο τις σκεψεις μου
"Τι θα παρεις;" με ρωταει και κοιτω τον κυριο που κραταει ενα μπλοκακι περιμενοντας με
"Ενα τοστ και ενα χυμο" λεω γρηγορα και ξανα γυρνω την προσοχη μου στον Νιαλλ
"Νιαλλ σε παρακαλω" ακουω ακουω καποια στιγμη την Βανεσσα να του λεει και βλεπω τον Νιαλλ να με καρφωνει με το βλεμμα του σαν να με καταλαβε οτι προσπαθω να ακουσω και γυρνω το βλεμμα μου στον Τζειμς
"Να παρε την Ιζαμπελα" λεει ο Νιαλλ και γυρνω και τον κοιτω ξανα κοιτω τα ματια του
*Αυριο εχω γενεθλια χρονια μου πολλα 🎁🎉🎆😍
Τελος παντων Vote and Comments👇😘💗
YOU ARE READING
Your drop of my Ocean
Romance~How can I see your eyes in this colorless sky~ Niall Horan Fanfiction Don't copy the story
