Santillian Series 1: Santillian in Distress

SD 6

South's

"Oasis..." Para akong nabuhusan ng malamig na tubig at tyaka nabuhusan muli ng mainit na tubig. Pag lingon ko, si Lance... Siya ba?

"Lance?" Ani'ko ngunit nakatungo lang siya

"K-kamusta?" Humarap muli ako sakaniya, ganito nalang ba lagi ang masasabi ko tuwing makikita ko siya? Am I this dumb para hindi gawing opportunity ang pagkikita namin? Sobrang daming nag-iba

"I'm fine, I see pauwi na pala kayo. Mind if I give you a ride?" Tyaka siya nag angat ng tingin sakin. Why is my Lance so different? Dahil ba sa narinig ko sa may kotse niya? Dahil sa ungol o kung ano mang ingay 'yon. I'm not that certain kung si Phoebe 'yon, siya lang naman ang babaeng bibigyan niya ng access sa privacy niya diba?

Hanggang sa namalayan ko na nasa loob na kami ng sasakyan niya. Iba ang nararamdaman ko, para bang di ako mapakali sa iniisip ko; narinig ko

Katulad ng inaasahan, tahimik kami. Umuna na si North noong tinanguan ko siya, she drove off and we did too. Having him nor seeing him was like opening a new gap of my almost-healed wound. I want to air it out. I want him to know na nasasaktan ako, pero that would be admitting that I'm just like one of those girls he hates. We became friends kasi akala niya I'm different from a hundred. Pero I'm starting to think na our friendship is a false one

"Is that the Dean's student?" Naawat ang pag mumuni-muni ko ng magsalita siya, hawak ko ang bag ko at di namalayang hindi ko pa pala nailalagay sa loob ng bag ko ang litrato niya

"Kilala mo?" I wasn't giving him any gaze tutal tutok naman siya sa pag mamaneho

"Majority knows him, the only student. He's a mystery, I heard him from Phoebe" There, another scratch pero tinanggap ko lang yun na parang wala lang, acting like everything was normal

"Ganun ba? Well, I want to befriend him" hindi man ako nakatingin sakaniya, bahagya kong naramdaman ang paglingon at buntong hininga niya

"Then dive into it" Lance, being my friend for so long wasn't convince about being befriend with the Dean's student. Alam kong hindi siya sang ayon but he wants me to do it na parang may pag aalinlangan. Minsan ang dami pa niyang opinions bago humantong sa 'sige na nga' niya. Pero ngayon, walang ganu'n

Bumaba na ako sa sasakyan niya at nag wave ng good bye he did the same way at lumayag na. I was not comfortable with him anymore, pero hinihiling ko na dumating yung time na sobrang carefree ko pag kasama ko siya

Before stepping inside nakita ko ang album, I just don't know kung paano ito nakukuha I thought of creepy things at kinikilabutan nalang ako, pero the photos inside it will delight me and kick the shitty thought I have crept

Binuklat ko 'to, the photo was me, inside the car with the windows down with Lance

I'm starting to think, na Lance hired a photographer to shoot me or something pero impossible, why would he? And why am I still expecting and concluding kung alam kong impossible? Matagal ko nang gustong patayin 'tong nararamdaman ko, but everytime I'm about to Lance would comeback and there I go, wanting him again

Days past, konting panahon nalang at magkakahiwalay na kami, magkakaro kami ng sarili naming career and we wouldn't be seeing often baka sinasanay lang niya ako kaya siya nagiging ganito ka cold sakin at di na siya madalas sumasama sakin

Week ends, halos magkakalahating buwan nalang ang natitira kong oras. Kailangan malaman na niya lahat, lalo na 'tong nararamdaman ko.

Habang palabas ng subdivision at mag-aantay ng taxi a Limo suddenly stop infront of me kaya napabaling ako sa paligid ko. It was infront of me, dahan dahan bumaba ang salamin nito and it was the Dean's student inside it. Naalala ko nanaman kung gano ka inosente ang itsura niya yet that attitude of him, akala niya porket Dean's pupil siya mag papa autograph na ko? Oh no bud

"Hop in" nakatingin siya sakin, kumurap kurap ako at kompirmadong ako nga ang kausap nito seeing his naive baby blue eyes. Why is it so alluring this tine compared when I was near him?

"Ako?" Pakunwari ko na wala akong alam sa alok niya then he nodded and his carman opened a car door for me at pumasok ako

"San mo balak pumunta?" Tanong niya sakin pag kasakay ko, magka tapatan kami and I was avoiding his eyes that were staring at me

"Kila Lance lang sana" ani'ko

"He's not at home" this time he was paying attention to the windowpane ako naman ngayon ang nakakuha niya chance na tingnan siya, naka angat na ang buhok niya unlike nung nakita ko siya noong lunch

"Stalking him?" Napangisi ako and he glanced at me ng nakakunot ang noo

"What? No" ngumuso siya na para bang may tinuturo sa may salamin at napagtanto ko na nag over take ang sasakyan ni Lance sa Limo ni Dean's student. Hindi ko pa pala alam pangalan niya. Ibinaba ko ang bintana at sumigaw dito

"LAAAAANCEEEE!!!!!" Sigaw ko at ng mapagtanto ko na nasa hi-way na pala kami ay namutla at ibinaba ko agad ang salamin. Grabe! Nakakahiya! Ba't ba di ko naisip na nasa umaandar na sasakyan kami? Nakakahiya!

Ramdam ko ang pamumutla o pamumula ko hindi ako mapakali at nakatungo nalamang when I heard a laugh

"Ba't ka natawa?" I pouted and saw the Dean's student laughing shyly. He's so cute, namumula ang tenga niya at nakahalukipkip ang bahagyang palad niya at pumeke ng ubo at tumigil. Bumalik sa dati ang mukha niyang inosente at mukhang walang ka muwang muwang ng tumigil siya

My lips formed a smile

"Ang cute mo" What the! That was supposed to be kept in my head. Aysh! Nakakahiya nanaman

"R-really?" He stuttered and I found it another cute gesture from him "I still don't know your name"

"Asher Foster" he said. Aww ang cute din! Pangalan palang mayaman na, halata naman sakaniya he looks like an Irish or maybe british gawa ng kulay ng buhok at balat niya, mas maputi pa siya sakin and his only dimple on his right cheek and lean eye glasses

"Kaya naman pala Dean's only student ka" mukhang nailang siya sa paulit ulit na tawag ko sakaniyang Dean's student

"Asher nalang" ani'ya kaya naman masigla akong tumango "San ka na pupunta, wala si Lance sa bahay nila"

"Sa Spa nalang siguro sa Mall, andun din mga kapatid ko" nagbabakasakali lang ako na andun sila dahil weekends at wala sila madalas kasi nag papaganda siya pag ganu'n

"Manong sa Mall po" he pressed a button at tyaka nagsalita at umimik din ang driver sa kabila. Ganun ba talaga pag mayaman? Iba talaga pag mga rich kids

Tinahak namin ang tahimik na byahe and I was still thinking of Lance, san niya balak pumunta? Dapat pala tinext ko muna siya kanina para di siya naka alis sa bahay at magkasama kami mag Mall o kumain manlang

"Dito na ko, salamat" at humayo na'ko. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil mag-isa lang ako kasi ang plano ko kasama si Lance. Kinuha ko sa bulsa ang phone ko at di-nial ang number niya. Mga nakailang try ako bago siya magsalita

"South?"

"Nasan ka?" Pakiramdam ko ay nagmamaneho siya dahil sa tugtog sa loob ng kotse niya

"Babe bakit daw?" Si Phoebe

"Lance nasa Mall ako, tinawag kita kanina--"

He ended the call. It sort of killed a piece of me. Hindi naman niya ako ginaganon dati kahit kasama niya si Phoebe. Gusto ko siyang kausapin at makasama kasi alam kong konting oras nalang ang meron siya para sakin. Sana kahit ngayon lang hinayaan niya akong makausap at makasama siya bilang kaibigan

"A guy you've been chasing is not worth having" napalingat ako sa lalaking umakbay sakin and I was speechless seeing him like this