Unutmayı çare olarak düşündüğüm günlerde buldum bir anda kendimi. Ne kadar çabuk bitirebildim bu aşkı bilemedim. Aslında biten tek şey umudum olabilir. Ne sana sevdamdan bir parça eksildi ne de sevgimden. Hal böyle olunca insanın özlemekten başka bir çaresi kalmıyor gibi gözüküyor. Geri dönsen yıkık bir aşkın kırıntıları ile insan yeniden sevebilir mi ? Yoksa bıraktığın o güzel anılarla beraber yepyeni bir aşka başlayabilir mi. Hiç emin değilim huzur kokulum. Bilirsin beni belirsizlikleri hiç sevmem. Ne zaman belirsiz bir şey olsa hep kafam darma duman olur onu belirginleştirmek için çabalarım. Şuan sana olan sevgimin belirsizliğini kesin olarak belirginleştiğimi bil. Her gece sana attığım iyi geceler mesajını ne kadar içten attığımı yada sana seni seviyorum derken ne kadar emin olduğumu bil. Senden sonra kimseyi bu kadar içten sevemeyeceğimi de. Sen ki bana huzur veren gülüşü ile mutluluk dolduran kadın. Bu gülüşüne aşık olduğun adam senden sonra gülemez halde. Sen benim gezip tozduğumu sanırken ben senin hayalinle dolaştığım bu sokaklarda aşkımı yazıyorum. Çok yorgunum bir tanem kaldırmıyor bedenim artık sırtımda ki o yükü. Gel de gülüşünü sevdiğin adama bir çıkış yolu bul. Tekrar sarsın yine beni kolların. Yine o minik kalbin bizim için atsın. Ne haldeyim bilemezsin zaten bilsen de bu saat den sonra da dönmezsin. Sen mutlu ol ben senin fotoğraflarınla bile yetinirim.
