Verliefd op mijn nieuwe broer || VOLTOOID

16.

Pov. Melanie
"Ik ga slapen." Zeg ik tegen ze en ik ga naar Noah's kamer. En val in slaap.

"Mam, wil je me wegbrengen naar Chloë?" Vraag ik aan mama. "Ja hoor, is goed. Tot zo Stan!" Zegt mama en we gaan in de auto zitten er is net een leuk liedje bezig als we er zijn. "Veel plezier, schat!" Zegt mama en ik geef haar een kus op haar wang. En ze rijd weg.

"Hoi, pap. Waarom bel je?" "Je moet naar het ziekenhuis komen. Mama heeft een ongeluk gehad." En ik hang op. Chloë, de moeder van Chloë en ik stappen in de auto.
We komen in haar kamer en zie papa huilen. "Wat is er?" Vraag ik. "Ze is overleden." Zegt hij en ik begin te huilen. "Mijn schuld. Als ik nou nooit vroeg dat ze me wilde wegbrengen was dit nooit gebeurd!" Zeg ik.

"Pfieuw! Het was maar een droom." Zeg ik. Gelukkig leeft mama nog, ze heeft wel een ongeluk toen gehad, maar het was niet ernstig.
Ik loop naar beneden waar Daniël en Noah nog op de bank zitten en ik ga op Noah's shoot zitten en leg de krukken naast de bank. "Wat is er?" Vraagt hij. "Nachtmerrie over mama dat ze overleden is. Toen ik een jaar of 11 was." Zeg ik en ik leg m'n hoofd op z'n borstkas. "Wat doen jullie nog beneden?" "Fast en Furious 7 kijken, duurt nog 10 minuutjes. Denk ik." En ik loop naar de keuken en pak een flesje water. "Gelukkig hoef ik morgen niet naar school het is half 2 's nachts. Daniël moet jij niet slapen. Je moet toch morgen naar stage?" Vraag ik met m'n flesje water tussen m'n tanden. "Ja, maar om 11 uur pas. De eerste 3 uren vallen uit." Zegt hij en ik ga even bij hun zitten. Het liedje van Charlie Puth en Wiz Khalifa komt in beeld als ode aan Paul Walker en ik zing mee.

"Je kan mooi zingen." Zegt Noah als ik bijna slaap. "Echt?" "Ja, je stem is heel breekbaar. En niet vals en je toonhoogte is heel mooi!" Zegt Noah. Okey, hoe weet hij dat? "Uh,,, hoe weet je dat?" "Ik heb altijd gezongen, m'n moeder had een zangschool. Ik ging daarheen en begon te zingen. We gaan er morgen wel naartoe." Zegt hij en hij drukt snel z'n lippen op de mijne en gaat slapen ik kruip tegen hem aan en we vallen in slaap.

"Goedemorgen, tortelduifjes!" Zegt Daniël en ik open m'n ogen. "Hoi." Is het enige wat uit m'n mond komt. "Wij gaan naar stage. We hebben de tafel voor jullie gedekt. Je kamer achtergelaten hoe het was voor we gingen slapen." "Aaahw. Wat lief, Dankje!" Zeg ik en Daniël gaat weer weg en ik slaap weer verder.

"Liefje, wakker worden." "Wakker worden." "Ik ben wakker." Zeg ik. "Zullen we beneden wat gaan eten?" "Ik ga eerst douchen." "Lukt dat met je been?" Vraagt hij en hij krijgt een grijns op z'n gezicht. "Ja, dat lukt. Jammer hè?" Zeg ik en ik loop naar de douche met kleren.

"Schat, heb jij de tafel gedekt?" Roept Noah van beneden. "Nee. Daniël en Emma." Zeg ik en ik kleed me aan en loop naar beneden. "Het ziet er heel mooi uit!" Zeg ik. "Ja, vond ik ook! Ga jij eigenlijk vrijdag nog naar het feest?" Vraagt Noah. "Nee, dat lijkt me niet zo handig met krukken. Jij?" "Als jij niet gaat ga ik ook niet. Ik ga even naar buiten." "Wat ga je doen?" Vraag ik. "Roken. Sorry ik had het je moeten vertellen!" "Is goed, ga maar." Zeg ik en hij loopt naar buiten. Ongelooflijk, hij rookt. Maar dat doet hij zelf, ik niet.

"Wat gaan we vandaag doen?" Vraagt Noah. "Weet je niet meer wat je gisternacht tegen me zei?" En hij schud z'n hoofd. "Dat we naar die zangschool gaan, van je moeder!" Zeg ik blij. "Ja, Okey. We vertrekken dan zo. Te voet, want het is niet ver lopen." Zegt Noah en we eten verder.

"Gaan we?" "Ja is goed. Nog even m'n mascara. Klaar!" Zeg ik en ik loop naar beneden. Het is 5 minuutjes lopen, dus dat lukt wel. "Hey, Noah. Ik heb je gemist!" Zegt een meisje en ze geeft Noah een kus OP ZIJN LIPPEN. "Wat is dit?" "Dit is Noah m'n vriendje, hij is 5 dagen geleden verhuist. Hij zei dat het over was, omdat we elkaar niet meer konden zien. Maar het is geen probleem want we kunnen elkaar nog steeds zien." "Nina! Het is over, dit is m'n vriendin. Eigenlijk ben ik nooit verliefd op je geweest." Dat had hij beter niet kunnen zeggen, want Nina slaat hem, op z'n wang met een platte hand. Ze loopt weg en het word helemaal rood. "Noah, gaat het?" "Ja, alleen een beetje rood." Zegt hij en we lopen verder.

"Hier is het." En we lopen door de grote deuren naar binnen.
"Hey, Noah! Wat leuk om je weer is te zien!" Zegt een man met een directeurs pasje. "Wie is dit?" Vraagt de man weer. "Dit is m'n nieuwe zus, stiefzus, Melanie." Zegt Noah en ik geef hem een hand en de krukken vallen. "Sorry, ongeluk gehad." Zeg ik en Noah pakt ze op. "Moeten jullie niet naar school?" Vraagt de man weer. "Ze mag morgen weer naar school. Onze ouders zijn op zakenreis, ofzo. En ik moet haar beetje helpen." Zegt Noah en ik betrap mezelf erop dat ik naar Noah  staar. "Is er niks speciaals tussen jullie?" Vraagt de man weer en ik schiet in de lach. "Ja, eigenlijk wel. We zijn samen, maar mam en Stan mogen dat niet weten!" "Komt goed, ik houd m'n mond!" En de man loopt weg. We lopen naar een podium waar ze aan het optreden zijn. We blijven kijken en Noah en ik worden op het podium getrokken en Noah krijgt een gitaar in z'n handen en ik krijg een tekst ik zing mee.