Ang bawat tao ay may kahiligan na magka-ayos sila ng taong, napamahal na sa kanya. Pero ang pilit na humaharang sa atin para maresulba ang mga ito, ay ang panghihina ng loob.
We doubt ourselves too much! Marami tayong gustong gawin, pero pinangungunahan natin ng takot ang lahat.
Kina-umagahan, papasok na sa school si franz...
Franz: Ayos ito, bagong araw, bagong simula. Sapalagay ko dapat, kausapin ko na siya. Kung gusto kong magka-ayos kami dapat ako mismo, sa sarili ko mismo dapat simulan ang lahat.
Samantala,
Shaira: Tinatamad akong pumasok!! Huwag na muna siguro akong pumasok. Text ko na lang muna si Judy Ann.
*Text Message*
Shaira: Judy Ann, excuse mo muna ako. Tinatamad ako ngayon pumasok eh.
*Text Message*
Franz: Kinakabahan ako, pero dapat kayanin ko ito. Kung palagi akong kinakabahan, palagi akong matatakot. Wala na akong maa-abot na ibang bagay. I will be stuck here forever. Punta na akong school nito.
No matter what, no matter how. Ang tao, pag totoo ang nararamdaman hindi hadlang ang distansya o kahit ano pa.
Dahil, sabi nga nila, Kapag gusto maraming paraan. Kapag ayaw maraming dahilan.
Hahanap at hahanap ng paraan ang isang tao kapag gusto niyang makita ang pinakamamahal niya.
Shaira POV
Nakakatamad talagang pumasok, ewan ko kung epekto lang ito ng lamig ngayon o sadyang tamad lang ako.
Pero, may pilit na humahatak sa akin at gustung gusto ako nitong papasukin sa school.
Yung pakiramdam ng napaka-importante ng bagay na iyon. Dapat andun talaga ako.
Yung pina-paisip ako ng, punta ka dapat dun. Marami kang hindi makikita at opportunities na hindi maga-grab.
To be honest, tinatamad talaga akong pumasok ngayon hindi ko masabi talaga kung anong rason.
Nagtext naman na ako kay Judy Ann, hanggang ngayon wala pa din reply.
Ngayon, I kept my self to drown in a deep sea of blankets. Behind every blanket there are secrets should be opened.
But I can't help my self to avoid from drowning.
Hindi ko alam kung ano yung patuloy na nagpapalunod sa akin eh.
Pero, hindi ko talaga alam kung papasok ako. Tignan ko na lang mamaya.
End Of Shaira POV
Pagdating ni Franz sa school ang una niya hinanap ay si Shaira. Pero yung paghahanap niya yung tipong ginagamit yung pangalan ng ibang tao, na yun yung hinahanap pero pagnaghahanap na ay yung mata ang hanap hanap ay si Shaira
Franz: Nicole, si Kaycee?
Nicole: Wala pa siya eh.
Franz: Wendy, Si Jennielyn?
Wendy: Wala pa siya eh.
![](https://img.wattpad.com/cover/60439502-288-k441076.jpg)
BINABASA MO ANG
The Rebound
Teen FictionHow long would it take to heal a broken hearted guy. Would it'll be the same? Does Yesterday would affect them to recover and fix everything on the present? Does their friendshipbwould completely destroyed?