sevgililik oyunu...

20 3 0
                                    

Multimedya:defnenin elbisesi..

Bir dakika ne demişti o  sevgilim ol. Hayır hayır sadece bu akşamlık
"Na-nasıl yani?" Yüzünde değişik bir gülümseme belirdi. "Bu gün babamın şirketinde ayarladığı bir balo. Bilirsin sıkıcı sevgililerin dans ettiği falan. Ama hiç bir kızla şu ana kadar çıkmadım. Yani hepsi bir günlüktü. "
Tamam da bende sevgilisi değildim ki. " iyide ben senin ne sevgilinim ne arkadaşın bunu benden niye istiyorsun" sorduğum soruya şaşırmıştı. Ama sonra birden ciddileşti. "Bana bir özür borcun var ve ben borcunu böyle ödemeni istiyorum" Ahh tabi ne diyecektim şimdi ben. Bir yanım böyle yakışıklıyı bulmuşsun bu fırsatı kaçırma derken diğer yanım ona güvenme boşver diyor. Ama ne olacaktı ki sanki 1-2 saat gülümseyip elini tutacağım o kadar. Daha fazlası olmazdı zaten yani,  sanırım. "Tamam ne kadar zor olabilir ki bir iki saat rol sadece" suratıma sırıtarak baktığında vazgeçmek istemiştim. "Emin olma ufaklık ve orda bir sürü arkadaşım olacak rahatsız olabilirsin. Ama geleceksin" allahım ya hem rahatsız olursun diyor hem geleceksin dengesiz. "Tamam peki " yavaşça ayağa kalktı "akşam sekizde hazır ol güzel birşeyler giy" sinirle döndüm. "Sanki kötü giyiniyorum" bu sözüm ona komik gelmişti sanırım. " yani fiziğin güzel ama kullanmıyorsun" tamam haklıydı pek açık giyinmezdim ama zaten giyinmek zorunda değildim. Öğleden sonra hızla eve gittim. Edaya, eymenle baloya gidiyorum desem kızardı. Çünkü o eymeni karanlık olarak biliyordu. O yüzden edaya hiç bişe söylemiyecektim belki ufak bir yalan uydururdum. Dolabının önüne geçip ne fiyeceğime baktım. Beyaz hayır olmaz siyah çok sıkıcı, kırmızı evet bu olabilirdi. Etkileyici bir tonu vardı hem güzel giyin fiziğini kullan demişti. Mini üst kısmı dar altı geniş bir  elbiseydi ve göğüs dekoltesi vardı. Sırt dekolteli vardı ama onu dalgalı ve açık bıraktığım saçlarım kapatıyordu. Acaba nasıl bir gece olacaktı. Büyük bir ihtimal biraz yakın duracaktık. Ama daha fazla yakın asla.  Hızlı bir şekilde telefonu elime alıp mesaj attım.
'Ben hazırım'
Yaklaşık 15 dakika sonra yanıt geldi.
'Evin önüne geldim'
Ah hadi defne cesaret. Daha önce bu elbise gibi elbiseler giymiştim. Ama bu elbisenin baya bir dekoltesi vardı. Beni süzüp sırıttığında "sapık mısın? niye öyle bakıyorsun?" Dedim. "Yo sadece güzel olmuşsun yani eh " eh mi bana fiziğimi kullan dedi ve ben sırf onu hoşnut tutmak için bu elbiseyi giydim ve o bana eh mi diyor? "Bilseydim kot çekerdim. Sırf senin yüzünden giydim bu elbiseyi" hiç birşey demeden önüne döndü. Ben bilmiyorum ama artık Eymen bana daha yakındı yani mete gibi değildi ama daha değişik. Arabayı durdurduğunda geldiğimizi anladım. Arabadan aşşağı inip içeri yürürken kapıdan girdiğimizde ellerimizi birbirine kenetledi. Ellerim uyuşmaya başlamıştı resmen ve şu an daha iyi fark ediyordumda Saçları dağınık ama güzeldi. Altında kot, üzerinde gömlek ve siyah ceket le oldukça sportif duruyorduve oldukça yakışıklı hani şu can yakan türünden.Ben sakin bir mekan bekliyordum fakat mekan oldukça canlıydı. Çoğunlukla gençler vardı. "Hani baban nerde"  oldukça gürültülüydü. Kulağıma eğildi. "O sonun da  gelip  ufak bir konuşma yapacak." Ah süper 5 dakikalık konuşma için miydi bunlar. Yanımıza birkaç kişi geldi. İki erkek iki kız. Erkekler Eymen kadar olmasada yakışıklılardı ve kızlarda oldukça güzeldi. "Eymen hayırdır sevgilin mi yoksa?" Eymen çocuğa dönüp gülümsemişti ama pek de samimi değildi. "Hayır yani sevgilin değilse ben talibim" demişti. Şakayla karışık bir gönderme yapmıştı. Tamam hoş değildi ama. "Sevgilisi değilim arkadaşıyım" dediğimde Eymen bana sert bir bakış attı ama çocuk sevinmişe benziyordu. "Ama benim sevgilim var" tamam bu çocuğu uzak tutardı herhalde. Kafasını salladı. İçerisi tıklım tıklımdı ve gürültü giderek artıyordu. Önüme konulan içkiden sadece bir yudum alıp bırakmıştım. Ama Eymen daha deminki çocuğa olan sinirini içkiden çıkarıyodu ve bu iyiye işaret değildi.
Kafası hafiften gitmişti. Babası içeri geldiğinde babasına döndü. "Eymen kız arkadaşın mı?" Eymen bana baktı. Ve kafasını salladı. "Evet" babası gülümsedi be elini uzattı. Elini sıktım ve "merhaba ben defne" "memnun oldum defne aah afedersin konuşma yapacağım " diyip yanım da an ayrıldı. Eymen bana döndü " tamam bu kadar dı zaten konuşma yapacak o kadar. istersen seni bırakıyım" kafamı olumlu anlamda salladım ve çıkışa yöneldik. Çıkışta 2 adam dikkatimi çekmişti. Hayır o belindekiler silah değildi demi. "Eymen o adamlar kim" Eymen gösterdiğim tarafa döndü. "Kahretsin! Defne sakin ol ve bana dön " benim suratım şu an adamlara doğruydu ve adamlar eymeni göremezdi. Sadece sırtı görünürdü.
"Eymen onlar kim dedim" ama o beni dinlemeyip telefonu çıkardı. " bak onlar babamın peşindeler ve babama mesaj attım. Şu an içerisi güvenlidir ve içeri babamın adamlarıyla dolu. Kahretsin seni niye getirdim ki."  "Eymen buraya yaklaşıyorlar" Eymen tedirginleşmişti ve ne yapacağını bilmiyordu.o kadar içmeseydi.şimdi onu ben yönlendirecektim. "Sakin ol defne" bana yaklaştı. Tamam uzaktan birisi bizi öpüşüyor sanabilirdi. Ama adamlar hala yaklaşıyordu. Bir adamın gözü beni bulduğunda ne yapacağımı bilemedim ve adamın bizi görmemesi için dudağımı eymenin dudağına bastırdım. Adam böyle yaptığımı görünce gözünü başka tarafa çevirdi. Hiç bir hareket yoktu sadece dudaklarımız değiyordu. "Ne oluyor defne?" Eymen şaşırmıştı ve konuşurken şaşırdığı belli oluyordu. "Adam bize bakıyor" dediğimde anladı ve elini belime koydu. Şu an dudağımız deymiyordu. Biz giriş kapısının yanındaydım ve adam içeri girmek için hareketlendi. Hızla etmenin dudağını öptüm ve adam içeri girerken etmenin suratını öbür tarafa çevirdim. Eymende öpüşüme karşılık verdi. Adam içeri girdiğinde eymeni ittirdim. Suratımın kıpkırmızı olduğuna emindim. "Özür dilerim, adam içeri girecekti o yüzden yani yoksa yapmazdım" bana bir adım attı ve "şşş asıl ben özür dilerim seni zor durumda bıraktım" deyip elimi tuttu ve arabaya doğru çekiştirdi. Arabaya binip bir süre konuşmadık ama sessizliği bozan Eymen oldu. "Bu arada ilk öpücüğünü ben almış oldum" hayır bu sayılmazdı demi? Ah ".Eymen peşinizde adamlar var ve sen bunu mu düşünüyorsun?" Eymen çok rahattı. "Alışığım ben" evime bıraktıktan sonra odama geçtim. Üzerimi değiştirip yatağa uzandığımda aklıma eymeni öptüğüm an geldi. Nedense kötü hissetmemiştim. Tamam böyle hayal etmemiştim ama Eymenden hoşlanıyordum evet bu açıktı. Artık bunu kesin olarak biliyordum..

Nasıldı sizce iyi mi?  Yoksa  değiştirmeli miyim?? Yorum ve beğenileri eksik etmeyin...

Benim Hikayem...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin